Wlew doodbytniczy
Z Wikipedii
Wlew dooodbytniczy (czyli wlew kontrastowy jelita grubego) - badanie radiologiczne wykonywane w diagnostyce chorób jelita grubego.
Polega na podaniu środka kontrastowego do światła jelita grubego, następnie wskutek zastosowania specjalnego ułożenia badanego, doprowadzenia do zakontrastowania całego jelita grubego i wykonania dokumentacji zdjęciowej w formie błon rentgenowskich lub nowoczesnych nośników (płyta CD). Badanie przeprowadza lekarz radiolog. Badania kontrastowe przewodu pokarmowego (w tym wlew doodbytniczy) można wykonać:
- techniką pojedynczego kontrastu (badanie jednokontrastowe) - polega na podaniu jednego środka kontrastowego do światła badanego narządu
- techniką podwójnego kontrastu (badanie dwukontrastowe) - polega na podaniu środka kontrastowego i odpowiedniej ilości gazu (w postaci powietrza podawanego przez zgłębnik lub zastosowaniu środków uwalniających substancję gazową w świetle badanego narządu).
Najczęściej stosowanym środkiem cieniującym jest zawiesina wodna siarczanu baru (baryt) lub rzadziej roztwory jodowych środków cieniujących takich jak uropolina, ultravist itp.
Wlew doodbytniczy - tak określa się również lewatywę.
