Wyjście z cienia
Z Wikipedii
Wyjście z cienia, powieść Janusza Zajdla nurtu political fiction. Opisuje historię okupacji Ziemi przez przybyszy z kosmosu, co jest aluzją do komunistycznych reżimów totalitarnych.
Uwaga: W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.
Bohaterem powieści jest chłopak, Tim, wkraczający w życie, krok po kroku poznający otaczającą go rzeczywistość. Dzięki takiemu zabiegowi czytelnik może podążać za nim, odkrywać funkcjonowanie świata powieści. A jest to mało zachęcający świat. Otóż kosmici, zwani Proksami, od lat są na Ziemi, oficjalnie jako jej obrońcy przed napastnikami – Elgomajami. Zresztą okazuje się, że zagrożenie było sfingowane. Jak w starym dowcipie – wyzwolili i tak już zostało. Pod pozorem działań obronnych dzielą planetę na kwadraty, praktycznie likwidując komunikację między nimi. Cofają cywilizację ludzką w rozwoju o wiele dekad. Podzieleni na małe grupy ludzie, nie mogąc się kontaktować, są łatwiejsi do kontrolowania. Trwa w najlepsze regularna okupacja i wyzysk ekonomiczny Ziemi. Co gorsza, znajduje się wielu przedstawicieli naszej rasy gotowych do kolaboracji – współpracują z Proksami, stają się nadgorliwi. Gdy przekonują się, że Proksowie tępią mrówki, zaczynają tępić je żarliwie, co więcej, w oficjalnej nauce: „mrówki nie istnieją i nigdy ich nie było”! Skafandry, w których pokazują się Proksowie, są kształtem zbliżone do jaj, więc jajka zostają zabronione i wycofane ze sprzedaży… Ludzkość nie pozostaje jednak bezczynna i narastający ruch oporu doprowadza do tego, iż najeźdźcy opuszczają naszą planetę, po części też dlatego, że długotrwałą okupacja zdemoralizowała ich, czyniąc łatwiejszymi przeciwnikami. We wstępie do swej powieści Zajdel dziękuje Julii Nideckiej – opowiadanie tej autorki zawiera pomysł, twórczo rozwinięty w „Wyjściu z cienia”
