Wzmacniacz mocy
Z Wikipedii
Wzmacniacze mocy to wzmacniające układy elektroniczne, które dostarczają do obciążenia wymaganej dużej mocy wyjściowej przy małych zniekształceniach sygnału i możliwie dużej sprawności.
Moc nie jest głównym kryterium. Zagadnieniem podstawowym dla projektantów wzmacniaczy mocy jest uzyskanie możliwie dużej sprawności oraz dobre wykorzystanie możliwości granicznych elementów układów jak chodzi o moc, napięcie, czy natężenie prądu. Ograniczenia takie dotyczą głównie tranzystorów - podstawą jest nie używanie elementów, których parametry przekraczają znacząco potrzeby.
Wzmacniacze mocy można podzielić na wzmacniacze małej częstotliwości (używane głównie do wzmacniania pasma akustycznego - w głośnikach, słuchawkach), wzmacniacze dużej częstotliwości (używane głównie do wzmacniania pasma radiowego w nadajnikach) oraz wzmacniacze bwcz (bardzo wielkiej częstotliwości - gigahercowe).
W wzmacniaczach mocy najczęściej stosuje się tranzystory bipolarne, MOS, diody, układy RC, LC i transformatory.
Wzmacniacz mocy wymaga 2 tranzystorów o przeciwnej polaryzacji tzw "para komplementarna". Tranzystory te mają te same parametry charakterystyki.
http://img49.imageshack.us/img49/4443/schematoglnywzmacniaczahc9.jpg
We wzmacniaczu wyróżniamy 2 obwody:
a.) Obwód zasilania, który stwarza warunki do wzmacniania sygnału.
b.) Obwód sygnału, jest związany z przenoszeniem sygnału przez wzmacniacz.
Dla wzmacnianego sygnału wzmacniacz stanowi czwórnik w którym - do WE dołączono źródło sygnału eg o impedancji Zg.
Do wyjścia dołączono obciążenie Zo.
Pomiędzy wielkościami wejścia a wyjścia istnieje zależnosć
Uwy = KU*Uwe
Iwy = KI*Iwe
Pwy = KP*Pwe
KU - współczynnik wzmocnienia napięciowego
KI - współczynnik wzmocnienia prądowego
KP - współczynnik wzmocnienia mocy
