Zając bielak
Z Wikipedii
Zając bielak | |
![]() |
|
Systematyka | |
Domena | eukarioty |
Królestwo | zwierzęta |
Typ | strunowce |
Podtyp | kręgowce |
Gromada | ssaki |
Podgromada | ssaki żyworodne |
Szczep | łożyskowce |
Rząd | zajęczaki |
Rodzina | zającowate |
Gatunek | zając bielak |
Nazwa systematyczna | |
Lepus timidus |
Opis: długość: do 67cm (w tym ogon do6,5cm), masa: 2-5,8kg. Jest nieco mniejszy od zająca szaraka, ma krótsze uszy (do 10,5cm). Gdy się je położy sięgają końca pyszczka. Ich końce są czarne. Palce stóp są długie i gęsto owłosione, a dzięki możliwości szerokiego rozpościerania ich mogą pełnić rolę rakiet śnieżnych. Przystosowane są doskonale do biegania po miękkim śniegu. Ogon jest biały przez cały rok. Zimą jego sierść jest biała, a jego szata letnia jest szarawa (podobna do futra zająca szaraka).
Występowanie: w Polsce występuje w części północno-wschodniej.
Biotop: spotkać go można głównie w lasach oraz w dolinach rzek, gdzie lubi przebywać w silnie zarośniętych krzewami i drzewami zaroślach, które zapewniają mu bezpieczne schronienie.
Tryb życia: bielak, podobnie jak inne zające, ratuje się przed drapieżnikami ucieczką. Nie kopie nor w ziemi, jak czynią to jego krewniacy - króliki. Żeruje głównie nocą, dzień spędzając na czuwaniu, ukryty w zaroślach. Żywi się trawą, w zimie ogryza gałązki drzew i krzewów liściastych.
Pokarm: na żer wychodzi zwykle nocą. Pokarm bielaka w lecie stanowi soczysta roślinność zielna.
Rozród i rozwój: okres rozrodu trwa od lutego-marca do września-października w zależności od stref klimatycznych. Ciąża trwa od 47 do 53 dni, średnio 50 dni. Przeciętna wielkość miotu u bielaka zawiera się w granicach 2-8, częściej 3-5. Młode rodzą się z otwartymi oczami, owłosione i od razu ruchliwe. Ssą matkę przez około 3 tygodnie. Po 10 dniach zaczynają żerować samodzielnie. Dojrzałość płciową osiągają w wieku 8-9 miesięcy. Fizjologiczna długość życia bielaka nie jest znana. Najstarszy zając znakowany w Szkocji miał 6 lat. Bielak wyprowadza w sezonie rozrodu od 1 do 3 miotów. Na terenach o łagodniejszym klimacie parkoty zaczynają się w lutym, a pierwszy miot przychodzi na świat w kwietniu. W wiosennym rozrodzie uczestniczą nie wszystkie samice. Drugi miot ma miejsce w czerwcu lub na początku lipca. W tym okresie ogół samic uczestniczy w rozrodzie. Jest to miot decydujący o wielkości przyrostu młodych w danym roku. W trzecim miocie uczestniczy niewielka liczba samic w populacji.
Wrogowie: bielakowi zagrażają tylko ryś, piesiec, sowa śnieżna i skua.
Ochrona: W Polsce jest gatunkiem chronionym prawnie