Zero tolerancji dla przemocy w szkole

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Niektóre informacje zawarte w artykule wymagają weryfikacji.
Zajrzyj na stronę dyskusji, by dowiedzieć się odnośnie jakich informacji pojawiły się wątpliwości.
Wstawiając szablon dodaj informację o tej stronie na Wikipedia:Strony wymagające weryfikacji.

Treść tego hasła może nie być zgodna z zasadami neutralności przyjętymi w Wikipedii.
Zajrzyj na stronę dyskusji i pomóż go poprawić.

Zero tolerancji dla przemocy w szkole – projekt zaprezentowany przez Ministra Edukacji Narodowej Romana Giertycha dnia 3 listopada 2006 roku w gdańskim Gimnazjum nr 2^[1], jego celem według autora ma być ukrócenie przemocy i agresji w polskich szkołach. Na program ten przeznaczono 40 mln. złotych z budżetu państwa na roku 2007.^{[potrzebne źródło]}

[edytuj] Założenia programu

Program ten zakłada:

brak zgody ze strony państwa na szerzące się zło,
wprowadzenie prawnego zakazu rozpowszechniania pornografii (która zdaniem autorów programu leży u podstaw wielu zachowań cechujących się agresją),
podjęcie działań w celu bezwzględnego ścigania dealerów narkotyków,
podjęcie działań zmierzających do ścigania przestępstw stręczycielstwa i sutenerstwa,
organizacja dzieciom i młodzieży czasu wolnego,
wprowadzenie przepisów ułatwiających odwołanie nauczycieli nierzetelnych, którzy wiedząc o przemocy w szkole nie reagują na nią,
zmiany w ustawie o systemie oświaty polegające między innymi na:
- dołączeniu nowego rozdziału o prawach i obowiązkach ucznia, w którym zostaną zawarte regulacje dotyczące dyscypliny szkolnej, kar, nagród i środków wychowawczych,
- Ministerstwo Edukacji Narodowej chce także ustanowić specjalną nagrodę dla tych uczniów, którzy pomagają innym w sytuacji gnębienia przez kolegów i koleżanki,
- wprowadzeniu nowej hierarchii kar. Będzie to upomnienie, nagana, list do rodziców, skreślenie z listy uczniów, zaś w przypadku szkoły podstawowej i gimnazjum przeniesienie do innej szkoły,
- wprowadzeniu środków wychowawczych nakładanych przez dyrektora szkoły np.: przeproszenie pokrzywdzonego, obowiązkowe uczestniczenie w odpowiednich zajęciach, zawieszenie niektórych praw ucznia, wykonywanie dodatkowych zadań na rzecz szkoły, zakaz opuszczania szkoły w czasie przerw miedzy lekcjami itp.,
- uprawomocnieniu dyrektorów szkół do sprawdzania trzeźwości uczniów,
zobowiązanie szkół do określenia tzw. "godnych strojów", w jakich uczniowie maja przychodzić na lekcje,
częstsze kontrole w szkołach
wprowadzenie zakazu używania telefonów komórkowych na lekcjach,
ograniczenie przebywania nieletnich w miejscach publicznych po godz. 22:00
wprowadzenie prawnego obowiązku zawiadamiania policji lub sądu przez dyrektorów szkół o okolicznościach świadczących o demoralizacji nieletniego, zwłaszcza o naruszaniu przez niego zasad współżycia społecznego bądź popełnieniu czynu zabronionego,
zmiany w ustawie o policji i o strażach gminnych, polegające na zobligowaniu tych instytucji do informowania rodziców i szkół o uczniach, którzy w trakcie zajęć szkolnych przebywają poza szkołą,
zmiany w ustawie o samorządzie gminnym, polegające na wprowadzeniu podstawy prawnej dla Rad Gmin do wydawania aktów prawa miejscowego wprowadzających ograniczenie przebywania nieletnich w miejscach publicznych bez opieki dorosłych (w godzinach nocnych),
zakaz rozpowszechniania brutalnych gier komputerowych^[2].

Stosowanie środków wychowawczych przez dyrektora będzie uzależnione od zgody rodziców lub pełnoletniego ucznia. W przypadku braku takiej zgody będzie składany wniosek do właściwego sądu. Sąd zaś będzie mógł zobowiązać ucznia do naprawienia szkody, wykonania określonych prac lub świadczeń na rzecz pokrzywdzonego, szkoły lub społeczności lokalnej. Jeżeli wymienione powyżej środki wychowawcze okażą się bezskuteczne, wówczas dyrektorzy szkół, w ramach kary ostatecznej, będą mogli skierować ucznia do Ośrodka Wsparcia Wychowawczego.

[edytuj] "Trójki"

W ramach programu w listopadzie 2006 powołano tzw. trójki, czyli zespoły, w skład których wchodzą policjant, przedstawiciel gminy i przedstawiciel kuratorium oświaty.

O specyfice "trójek" decydowali wojewodowie, którzy byli odpowiedzialni za ich powołanie. Pierwsze "trójki" ruszyły do szkół w połowie listopada 2006. Ich zadaniem była kontrola polskich szkół a zwłaszcza zwrócenie uwagi na problemy z jakimi borykają się szkoły (alkoholizm, narkomania, agresja, przemoc, kradzieże itp.)

Działanie trójek miało polegać na prowadzeniu rozmów z uczniami i nauczycielami m.in. na temat zjawiska przemocy oraz zbieraniu informacji o takich zdarzeniach. Akcja ma potrwać do końca sierpnia 2007 roku a wyniki jej przeprowadzenia mają być podstawą do wprowadzenia programu "Zero tolerancji dla przemocy w szkole"^[3]. Samo wprowadzenie "trójek" jak i sposób ich działania spotkało się z krytyką^{[potrzebne źródło]}.

[edytuj] Referendum

Roman Giertych zapowiedział, że chce ogólnonarodowego referendum w sprawie przyjęcia programu "Zero tolerancji". Jeżeli Polacy w większości zagłosowaliby przeciwko przyjęciu, minister zapowiedział podanie się do dymisji.^[4]

[edytuj] Krytyka

Wybór miejsca zorganizowania pierwszej konferencji (2006.11.03 Gimnazjum nr 2), na której Minister Oświaty ogłosił program spotkał się ze sprzeciwem władz miasta (reprezentowanych przez Katarzynę Hall) oraz części środowiska pedagogów oraz psychoterapeutów związanych z uzdrowieniem sytuacji panującej w szkole po samobójstwie dziewczynki. Swój sprzeciw uzasadniali dobrem dzieci oraz zbyt późnym powiadomieniu o planowanym terminie konferencji. Pomimo tego wicepremier Roman Giertych nie zmienił decyzji o miejscu ogłoszenia programu^[5]. Po konferencji Katarzyna Hall wyraziła dezaprobatę wobec proponowanego programu jej zdaniem polegającego w głównej mierze na wpajaniu uczniom uczucia lęku przed pójściem do szkoły przez nauczycieli^[6].