Zmiana imienia i nazwiska
Z Wikipedii
Zmiana imienia i nazwiska - polega na zapisaniu w akcie urodzenia lub metryce chrztu zamiast dotychczas używanego imienia (imion) lub nazwiska (w tym rodowego) bądź obu z nich – nowego imienia lub nazwiska, wybranego przez zainteresowanego i dopuszczalnego przez prawo. Zmiana odbywa się wyłącznie na wniosek własny osoby. Jej skutkiem jest możliwość ale i obowiązek stosowania imienia i nazwiska w nowym brzmieniu, zwłaszcza w postępowaniach przed organami władzy czy np. w dowodzie osobistym.
Zmianie ulec może zarówno imię nadane przez rodziców, imię (nazwisko) zmienione wskutek późniejszych zdarzeń (patrz niżej), jak i już zmienione w opisywanym trybie. Zmiana imienia i nazwiska według przepisów prawa jest czynnością urzędową i podlega odpowiednio państwowej bądź kościelnej procedurze administracyjnej. Wobec imienia i nazwiska osoby obowiązuje zasada ich trwałości (niezmienności), od której prawo przewiduje tylko nieliczne wyjątki. Technicznie zmiana polega na wpisaniu wzmianki dodatkowej (adnotacji) na akcie, rzadziej – na fizycznym przekreśleniu poprzedniego wpisu.
Faktyczne przyczyny zmiany imienia i nazwiska mogą być różne. Imię bądź nazwisko:
- może być ośmieszające lub niepoważne,
- może podlegać naturalizacji (tj. spolszczeniu),
- może podlegać dostosowaniu do długotrwale używanego innego imienia czy nazwiska,
- może być zbyt niejednoznaczne w związku z jego popularnością lub podobieństwem do innych nazw, zwłaszcza nazwisk do imion.
Szczególnymi przypadkami faktycznej zmiany nazwiska, rzadziej imienia, są także małżeństwo, rozwód, unieważnienie małżeństwa oraz orzeczenia związane z ustalaniem pochodzenia dziecka.
[edytuj] Zmiana imienia i nazwiska w prawie polskim
W Polsce zmianę reguluje ustawa z dnia 15 listopada 1956 r. o zmianie imion i nazwisk (Dz. U. z 1963 r. Nr 59, poz. 338, z późn. zm.). Niektórych przepisów należy także szukać w art. 21 ustawy - Prawo o aktach stanu cywilnego (Dz. U. Nr 36, poz. 180 z późn. zm.).
[edytuj] Zmiana imienia nadanego przy chrzcie
Zmiana imienia w księgach wyznaniowych jest możliwa w uzasadnionych przypadkach za zgodą kurii biskupiej bądź podobnej instytucji dla innych wyznań.