การสังหารหมู่ที่มหาวิทยาลัยเวอร์จิเนียเทค

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

บทความนี้มีเนื้อหาว่าด้วยเหตุการณ์ปัจจุบัน
รายละเอียดภายในอาจเปลี่ยนแปลงได้อย่างรวดเร็วตามสถานการณ์ของเหตุการณ์นั้นๆ

การสังหารหมู่ที่มหาวิทยาลัยเวอร์จิเนียเทค
โถงนอริส ตึกวิศวกรรม, ที่ซึ่งมีคนตาย 30 คน จากการสังหารหมู่ 32 คน
เป้าหมาย	สถาบันเวอร์จิเนียโปลีเทคนิคและมหาวิทยาลัยรัฐ
วันเวลา	16 เมษายน พ.ศ. 2550 7:15 a.m. และ 9:00 a.m. ถึง 9:30 a.m. (UTC-4)
รูปแบบการโจมตี	การสังหารหมู่
ผู้เสียชีวิต	32 (33 รวมทั้งมือปืน)^[1]^[2]
ผู้บาดเจ็บ	29^[2]
ผู้กระทำผิด	โช-เซียงฮุย
แรงจูงใจ	ไม่ทราบแน่ชัด

เมื่อวันที่ 16 เมษายน พ.ศ. 2550 เวลา 7 นาฬิกาตามเวลาท้องถิ่น (UTC-4) ตามรายงานข่าว มีมือปืนนายคือ โช เซียง-ฮุย (조승희, Cho Seung-hui) นักศึกษาวัยยี่สิบสามปีจากเกาหลีใต้ในมหาวิทยาลัยเวอร์จิเนียเทค เมืองแบล็กส์เบิร์ก มลรัฐเวอร์จิเนีย สหรัฐอเมริกา และกราดยิงหลายนัด มีคนเสียชีวิตอย่างน้อย 33 คน และรวมทั้งมือปืนด้วย และบาดเจ็บอย่างน้อย 29 ราย มีรายงานการยิงทั้งที่ตึกเรียนและหอพัก หลังจากมีรายงานได้มีการยกเลิกการเรียนการสอนทั้งหมด เหตุการณ์นี้ทำให้เกิดความสับสนและข้อสงสัยต่อความปลอดภัยของมหาวิทยาลัย ตามรายงานนักศึกษาชาวไทยทั้ง 40 คนปลอดภัยดี

สารบัญ

1 เหตุการณทั่วไป
2 ลำดับเหตุการณ์
- 2.1 วันจันทร์ที่ 16 เมษายน พ.ศ. 2550
- 2.2 วันอังคารที่ 17 เมษายน พ.ศ. 2550
3 รายชื่อผู้เสียชีวิต
- 3.1 การยิงครั้งแรกที่หอแอมเบอร์จอห์นสันตะวันตก
- 3.2 การยิงครั้งที่สองที่โถงนอริสตึกวิศวกรรม
4 คนร้าย
5 เปรียบเทียบประวัติศาสตร์
6 ข้อมูลล่าสุด
7 อ้างอิง
8 แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้] เหตุการณทั่วไป

สำนักข่าวต่างประเทศรายงานจากเมืองแบล็กส์เบิร์ก มลรัฐเวอร์จิเนีย สหรัฐอเมริกา เมื่อวันที่ 16 เมษายน พ.ศ. 2550 ว่า เจ้าหน้าที่ตำรวจมลรัฐเวอร์จิเนียเปิดเผยว่า เกิดเหตุยิงกันภายในมหาวิทยาลัยเวอร์จิเนียเมื่อเวลาประมาณ 7:15 น.ของเช้าวันจันทร์ตามเวลาท้องถิ่น (UTC-4) โดยคนร้ายเป็นชายผู้หนึ่งใช้อาวุธปืนบุกเข้าไปยิงภายในบริเวณมหาวิทยาลัยและหอพักนักศึกษา สังหารผู้คนไปทั้งสิ้น 32 ศพ (33 ศพ หากรวมคนร้ายด้วย) และ บาดเจ็บอีก 21 คน

หลังเหตุการณ์ เจ้าหน้าที่ตำรวจได้สั่งปิดประตูทางเข้าออกทั้งหมด และยกเลิกการเรียนการสอนทั้งหมด ส่วนตัวมือปืนนั้น เจ้าหน้าที่ตำรวจระบุว่า อยู่ในกลุ่มผู้เสียชีวิตด้วย แต่ยังไม่ทราบแน่ชัดว่า ฆ่าตัวตายหรือถูกผู้อื่นฆ่าตาย รวมทั้งสาเหตุที่ก่อเหตุสะเทือนขวัญขึ้นมา นับเป็นเหตุการณ์สังหารหมู่ในสถานศึกษาครั้งรุนแรงที่สุดในประวัติศาสตร์ของสหรัฐอเมริกา ซึ่งเกิดขึ้นไม่กี่วันก่อนที่จะถึงวันครบรอบเหตุการณ์สังหารหมู่ที่เมืองโคลัมไบน์ มลรัฐโคโลราโด เมื่อวันที่ 20 เมษายน พ.ศ. 2542 มีผู้เสียชีวิต 15 ศพ

[แก้] ลำดับเหตุการณ์

การช่วยเหลือผู้รอดชีวิต

เวลาทั้งหมดที่ใช้คือ UTC-4.

[แก้] วันจันทร์ที่ 16 เมษายน พ.ศ. 2550

7:15 a.m.: มีรายงานว่ามีการโทรแจ้ง 191 จากเวอร์จิเนียเทคว่ามีเหตุกาณ์ยิงกันมีผู้เสียชีวิต สองคน
8:00 a.m.: เริ่มมีการเรียนการสอน
9:00 a.m. – 9:30 a.m.(ประมาณ): มือปืนเริ่มเข้าไปยิงในห้องเรียนตึกวิศวกรรม
9:26 a.m.: มีอีเมลให้ออกจากตึกเพราะมีการยิงกันเกิดขึ้น
9:30 a.m.: นักศึกษารายงานกับตำรวจอีกว่ามีการยิงอีกในตึกวิศวกรรม
9:50 a.m.: มีอีเมลฉบับที่สามบอกว่ามือปืนได้ออกจากตึกแล้วขอให้ทุกคนอยู่แต่ในตึกและอย่าเข้าใกล้หน้าต่าง
10:52 a.m.: อีเมลแบบที่สี่บอกว่ามีการยิงอีกและคนตายมากขึ้นตอนนี้คนร้ายถูกจับและตำรวจกำลังตามหามือปืนคนที่สอง ทางออกถูกล่ามโซ่ปิดไว้
12:00 p.m.: มีประกาศว่ามีผู้เสียชีวิต อย่างน้อย 21 คน และบาดเจ็บอย่างน้อย 28 คน
2:30 p.m.: สำนักข่าวเอพีรายงานว่ามีผู้เสียชีวิต 31 คน
7:30 p.m.: รายงานล่าสุดบอกว่ามีผู้เสียชีวิต สามสิบเอ็ดคน ที่ตึกนอริส และยังไม่ทราบชื่อมือปืน

[แก้] วันอังคารที่ 17 เมษายน พ.ศ. 2550

มหาวิทยาลัยปิด, ยกเลิกการเรียนการสอนทุกชั้นเรียน
8:00 p.m.: มีการจุดเทียนไว้อาลัยแก่ผู้เสียชีวิตที่มหาวิทยาลัยเวอร์จิเนียเทค

[แก้] รายชื่อผู้เสียชีวิต

นี่เป็นรายชื่อจากสื่อต่างๆอย่างไม่เป็นทางการ

[แก้] การยิงครั้งแรกที่หอแอมเบอร์จอห์นสันตะวันตก

เอมิลี่ ฮิลสเชอร์, นักศึกษาปีที่หนึ่ง^[3]
ไรอัน ซี. คลาก, นักศึกษาอายุ 22 ปีถูกสังหารที่หอแอมเบอร์จอห์นสันตะวันตก

[แก้] การยิงครั้งที่สองที่โถงนอริสตึกวิศวกรรม

ศาสตราจารย์ลิวิฟ ลิบริสคิว

มารี่ รีด, นักศึกษาปีหนึ่งถูกยิงขณะเรียนอยู่ที่ห้องเรียนภาษาฝรั่งเศส^[4]
เฮนรี ลี , นักศึกษาปีที่หนึ่ง^[5]
แมกซีน เทอเนอร์, นักศึกษาปีที่สี่^[5]
แมต ลา โปรเต, นักศึกษาปีที่หนึ่ง^[5]
ฮวน ออร์ทีส, นักศึกษาระดับสูงกว่าปริญญาตรี^[5]
จาเรต เลน, นักศึกษาปีที่สี่^[5]
เลสลี เชอร์แมน, นักศึกษาปีที่สอง^[5]
เคียตลิน แฮมมาเล็น, นักศึกษาปีที่สอง^[5]
รีมา ซามาฮา, นักศึกษาปีที่หนึ่ง^[5]
คริสโตเฟอร์ เจ บิชอพ^[6]
ศาสตราจารย์ลิวิฟ ลิบริสคิว (ตายขณะช่วยกันให้นักศึกษาออกไปจากตึกทำให้คนร้ายมาเล่นงานเขา)^[3]^[7]
ศาสตราจารย์เควิน กันนาตา ^[3]^[8]
ศาสตราจารย์คริสโตเฟอร์ เจมส์ บิชอพ ถูกคนร้ายยิงตายขณะที่กำลังสอนภาษาเยอรมัน^[9]

[แก้] คนร้าย

โช-เซียงฮุย

ตำรวจสามารถระบุตัวคนร้ายได้แล้วคือ โช-เซียงฮุย (Cho Seung-hui), นักศึกษามหาวิทยาลัยอายุยี่สิบสามปีจากเกาหลีใต้

[แก้] เปรียบเทียบประวัติศาสตร์

นี่เป็นเหตุการณยิงกันในสถานศึกษาที่ร้ายแรงที่สุดในสหรัฐอเมริกา มากกว่ากรณีโรงเรียนมัธยมโคลัมไบน์ที่มีผู้เสียชีวิต 15 ศพ ในปีพ.ศ. 2542 และการสังหารหมู่ที่มหาวิทยาลัยเทกซัสที่มีผู้เสียชีวิต 16 คน ในปีพ.ศ. 2509 และเป็นเหตุการณ์ยิงประชาชนพลเรือนที่ร้ายแรงที่สุดในประวัติศาสตร์สหรัฐอเมริกา

[แก้] ข้อมูลล่าสุด

บทความส่วนนี้ต้องการ แหล่งอ้างอิง เพิ่มเติมเพื่อให้มีความน่าเชื่อถือยิ่งขึ้น
คุณสามารถช่วยพัฒนาวิกิพีเดีย โดยเพิ่มแหล่งอ้างอิงที่เหมาำะสม - การอ้างอิงแหล่งที่มา วิธีการเขียน และ นโยบายวิกิพีเดีย

นักศึกษาไต้หวันออกมาให้สัมภาษณ์สถานีทีวีไอซึ่งบอกว่ามือปืนคือนายโช-เซียงฮุย (Cho Seung-hui)เป็นเพื่อนเขาซึ่งเป็นชาวเกาหลีใต้ที่ทะเลาะกันอย่างรุนแรงกับแฟนสาวแล้วจึงยิงแฟนสาวทิ้งและมีบุคคลมาห้ามปรามจึงยิงทิ้งและเริ่มกราดยิงตามห้องเรียนต่างและยิงตัวเองตายที่ใบหน้าทำให้ยากที่จะระบุตัวตนของมือปืน