จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
- ชื่อวิทยาศาสตร์: Bauhinia X blakeana S.T. Dunn
- ชื่อสามัญ: Blake's bauhinia
- ชื่อพื้นเมืองอื่นๆ: เสี้ยวเลื่อย (ภาคใต้), เสี้ยวดอกแดง (ภาคเหนือ), เสี้ยวหวาน (แม่ฮ่องสอน)
- ลักษณะ: ไม้พุ่มหรือไม้ต้นผลัดใบ สูงประมาณ 15 เมตร เรือนยอดแผ่กว้างรูปทรงไม่แน่นอน
- ใบ: ใบเป็นรูปไข่แยกเป็น 2 แฉกลึก คล้ายใบติดกันหรือใบแฝด
- ดอก: ดอกสีชมพูอมม่วง,สีม่วงสดคล้ายกล้วยไม้ และสีขาว มีกลิ่นหอมอ่อน ๆ ตลอดวัน ดอกบานเต้มที่ขนาด 6-8 ซม. ช่อดอกออกตามกิ่งข้าง มีจำนวนดอกน้อย เกสรตัวผู้ 8 - 9 อัน ขนาดไม่เท่ากัน ออกดอกเกือบตลอดปี ออกดอกมากในฤดูหนาว
- การดูแล: ชงโคเป็นไม้ที่ชอบแดด ควรปลูกในที่ได้รับแสงแดดทั้งวัน ดินปลูกควรเป็นดินร่วนหรือดินร่วนปนทรายที่ระบายน้ำดี มีความชื้นสูง
- การขยายพันธุ์: ใช้การตอนกิ่ง ปักชำและเพาะเมล็ด
- ประโยชน์: ใช้รากเป็นยาขับลม เปลือกเป็นยาแก้ท้องร่วง
[แก้] เกร็ด
[แก้] ลิงก์เว็บอื่นๆ
