จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
- ชื่อวิทยาศาสตร์: Bauthinia aureifolia
ผู้ตั้งชื่อ : ศาสตราจารย์ ไค ลาร์เสน (Pros.Kai Lasenm) นักพฤกษศาสตร์ ชาวเดนมาร์ก เมื่อปี พ.ศ. ๒๕๓๒
- ชื่อสามัญ:
- ชื่อพื้นเมืองอื่นๆ: ย่านดาโอ๊ะ/ใบไม้สีทอง
- ลักษณะ: เป็นไม้เลื้อย มีลําต้นเป็นเถาขนาดใหญ่ การเจริญ เติบโตโดยการเกาะเลื้อยพันขึ้นไปผลิใยคลุมเรือนยอดของต้นไม้ ใหญ่ในป่า สูงถึง ๓๐ เมตร
- ใบ: ใบแก่มีขนาดใหญ่ รูปร่างคล้ายใบชงโคแต่มีขนาดใหญ่มาก ใบที่สมบูรณ์เต็มที่มีขนาดประมาณ ๑๐ x ๑๘ เชนติเมตร ใบรูปหัวใจ(Cordate) ปลายใบรูปหัวใจกลับ(obovate) ผิวใบมีขน ละเอียดคล้าย กํามะหยี่สีทองหรือสีเหลืองเคลือบสีเงินปกคลุม ใบ มีสองชนิด คือกลุ่มใบสีเขียวทําหน้าที่สังเคราะห์แสงและกลุ่มใบสีทองซึ่งบริเวณปลายกิ่งขณะยังเป็นใบอ่อนมีสีม่วงแล้วค่อยๆเปลี่ยนเมื่อใบแก่ขึ้นเป็นลําดับจนกระทั่งใบแก่เต็มที่จะเป็นสีคล้ายสีทองแดงระยะสุดท้ายจะเปลี่ยนเป็นสีเงินแล้วจะทิ้งใบ ระยะที่จะเห็นใบเป็นสีทองชัดเจนในช่วงเดือน มิถุนายน -กรกฎาคม ของทุกปี ต้นที่ปรากฏใบสีทองต้องมีอายุมากกว่า ๕ ปี
- ดอก: สีขาวเกิดเป็นช่ออยู่บริเวณปลายกิ่ง ลักษณะคล้าย ดอกเสี้ยว เส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ ๒ เชนติเมตร ช่อหนึ่งๆ มี ตั้งแต่ ๑๐ ดอกขึ้นไปมีกลิ่นหอม ออกดอกประมาณเดือน ตุลาคม - กุมภาพันธ์
- ลักษณะผล : เป็นฝักแบบคล้ายฝักดาบ ขนาด ๒๐ - ๒๓ x ๕.๕ -๖ เชนติเมตร มีขนสีน้ำตาลแดงคล้ายกํามะหยี่ปกคลุม ฝักหนึ่งๆ มี ประมาณ ๔ - ๖ เมล็ด
- การดูแล:
- การขยายพันธุ์:
- ประโยชน์:
 |
ใบไม้สีทอง เป็นบทความเกี่ยวกับ พืช ที่ยังไม่สมบูรณ์ ต้องการตรวจสอบ เพิ่มเนื้อหา หรือเพิ่มแหล่งอ้างอิง คุณสามารถช่วยเพิ่มเติมหรือแก้ไข เพื่อให้สมบูรณ์มากขึ้น
ข้อมูลเกี่ยวกับ ใบไม้สีทอง ในภาษาอื่น อาจสามารถหาอ่านได้จากเมนู ภาษาอื่น ด้านซ้ายมือ หรือ ดูเพิ่มที่ กลุ่มคนรักไม้ดอกไม้ประดับ |
