Atina Antlaşması (1913)

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Atina Antlaşması (1913) 14 Kasım 1913 tarihinde Osmanlı Devleti ve Yunanistan arasında Balkan Savaşlarının sonunda imzalanmış bir barış antlaşmasıdır.

Bu antlaşmanın bazı şartları şunlardır:

1. Osmanlılar Yanya, Selanik ve Girit’in Yunanistan’a ait olduğunu kabul ettiler.
2. Yunanistan'da kalan Türklerin durumu da düzenlendi.

Yunanistan Ege adalarını da istedi. Osmanlılar bu isteği kabul etmediler. Görüşmeler sırasında I. Dünya Savaşı çıktı. Adalar sorunu ancak Lozan Antlaşması’yla çözüldü.

	Önemli Osmanlı Antlaşmaları
Osmanlı-Venedik (1416) | Osmanlı-Bizans (1420) | Edirne-Segedin (1444) | Osmanlı-Venedik (1479) | İstanbul (1533) | Amasya (1555) | Ferhat Paşa (1590) | Nasuh Paşa (1612) | Zitvatorok (1606) | Serav (1618) | Hotin (1621) | Kasr-ı Şirin (1639) | Vasvar(1664) | Bucaş(1672) | Karlofça (1699) | İstanbul (1700) | Prut (1711) | Pasarofça (1718) | İstanbul (1724) | Ahmet Paşa (1732) | İstanbul (1736) | Belgrad (1739) | Kerden (1746) | Küçük Kaynarca (1774) | Aynalıkavak (1779) | Ziştovi (1791) | Yaş (1792) | El-Ariş (1801) | Kale-i Sultaniye (1809) | Bükreş (1812) | Edirne (1829) | Kütahya (1833) | Hünkar İskelesi (1833) | Baltalimanı (1838) | Londra (1841) | Paris (1856) | Ayastefanos (1878) | Berlin (1878) | İstanbul (1885) | İstanbul (1897) | Uşi (1912) | Londra (1913) | İstanbul (1913) | Atina (1913) | Mondros (1918) | Sevr (1920)