Beyin ölümü
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Beyin ölümü, travma yada hastalık nedeniyle komada bulunan bir hastanın beyin ödemi (beynin su toplaması) yada hipoksi (dokuların oksijensiz kalması) nedeniyle beyninin nekrozu (hücre ölmü, doku çürümesi) halinde beynin fonskiyonlarını yapamaz hale gelmesidir.
Bilinç kaybolur, vücutta felç gelişir, refleksler büyük oranda kaybolur ve ek olarak beyin sapının da hasarı ile kendiliğinden solunumun durur, göz bebekleri büyür ve benzer belirtiler ile yapılacak diğer destekleyici teslerin (elektriksel aktivitelerin kaybı, kanda barbütürat düzeyinin 0 olması, apne testinin pozitifliği vd haline BEYİN ÖLÜMÜ denir. genel olarak başa yada kalp gibi hayati organlara gelen agır darbeler, yaralanmalar, kan kaybı şok, oksijensizlik , ödem vb durumlarda gerçekleşir.
Beyin ölümü tanısını esas olarak nörologlar koyar. Bu tanının konması, geri dönüşü mümkün olmayan bir ölüm sürecinin başladığı anlamına gelir. O sırada kalp çarpıyor solunum makineler yardımıyla sürdürülüyor olsa bile beynin kalıcı hasar gördüğü ve kişinin yaşama geri dönme olasılığının kalmadığı kabul edilmiş olunur. Solunum destegi sağlayan ventilatörlerden hasta ayrıldığı anda kalbin de durması kaçınılmazdır artık. Yeterince bir süre izlenmiş ve gerekli testler tekrarlanmış ise beyin hasarı kalıcı ise beyin sapı işlev göremeyecek kadar tahrip olmuşsa, artık kalbin de er geç duracağı bellidir. İşte bu haldeki birinin eger kendi rızası da varsa ve yakınlarının da itirazı yoksa organları başka bir insana hayat verebilir.
Beyin ölümü tanısı ve buna bağlı olarak organ bağışı dünyada bir çok ülkede yasalarla standardize edilmiş, kesin kurallara kanıtlara dayalı kurul kararlarına bağlanmıştır. Fakat halk arasında konu iyi bilinmedigi için bir çok sprkülasyonlara konu olmaktadır. Oysa tamamen bilim dünyasının , bilim adamlarının belirledigi prensiplere bağlı olarak işlyen bir tanı süreci söz konusudur. her türlü suistimal de kesin cezai yaptırımlara tabidir.
