Kani Karaca
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Kani Karaca, (d. 1930, Adana - ö. 2004, İstanbul), hafız, mevlidhan, mutasavvıf, kudümzen, ayinhan, naathan. İki aylıkken üveyannesi gözlerini kör etti, babasını kaybettikten sonra öz annesi de onu diri diri toprağa gömmek isterken kurtarıldı. Halası tarafından büyütüldü, hafız oldu.
1950'de İstanbul'a geldi. Hocaları Hafız Ali Üsküdarlı, Hafız Sadettin Kaynak, Halil Nuri Poyraz, Sadettin Heper idi. Radyo programları, konserler, kudüm öğretmenliği, mevlidhanlık ile 50'lerin sonundan vefatına kadar dini müzikte olduğu kadar dindışı müzikte de eserler verdi. Mevlana anma törenlerinde vazgeçilmez bir yeri vardı.
Gözleri görmediği için devamlı siyah gözlük takardı. İstanbul tilavet geleneğinin son temsilcisi idi. Doğaçlama üstadı Kani Karaca şarkı formu dışında Kuran, mevlid, kaside, gazel, ezan, semai okudu.
Eserleri:
-Destegül (2000)
-Mevlana Dede Efendi (2005)Kalan M.
-Ottoman Classical Music
-Kuranı Kerim (2001, audio cd)EMI.
-Şevku Tarab Vechi arazbar dilkeşide tahirbuselik bayatiaraban rahatül ervah takımları (1999).Kalan M.
-Mevlid, Kalan M.
-Musique Classique Ottomane (Kudsi Erguner ve Aka Gündüz ile)Orkestra M.
-Aşk İle, with love, Türk dini musiki formları (2002, kitap ve 2 cd)Pan Y.
-Tekbir, durak, naat, ve salavatlar (2001)EMI Records.
-Kani Karaca Belgeseli, haz: Mehmet Eryılmaz, Boyut Y.
