Samanîler
Vikipedi, özgür ansiklopedi
İran Tarihi | |
![]() |
|
İran'da kurulan ya da İran'ı da içine alan devletler | |
Öncül-Elami medeniyeti (3200–2700 M.Ö.) |
|
edit |
Samanîler (875-999) (Farsça:سامانیان) Sāmāniyān) Orta Asya ve doğu İran'da kurulmuş, adını kurucusu Saman Hüdâ'dan alan bir hanedanlıktır. İslâm ordularının İran'ı ele geçirmesinin ve Safevi egemenliğinin yıkılmasının ardından İran'da iş başına geçen ilk yerli yönetimdir.
Samanîler dönemi Tacik milletinin başlangıcı olarak kabul edilir. Egemenlikleri 102 yıl süren Samanîler topraklarını, Horasan, Tabaristan, Kirman, Gorgan, Rey ve Maveraünnehir'e kadar yaymışlardır. Egemenliklerini kabul ettirmek için Safeviler'in devamıymış gibi davranmışlardır. Başkentleri Buhara, Semerkand ve Herat gibi kentler olmuştur.
Samanîler eski İran Kültürü'nü canlandırmak ile kalmadılar ve İslâmiyet'in yayılması için de büyük çaba sarfettiler. Pers-İran kültürünün tüm etkilerini Orta Asya'ya yaydılar. Sanatta çanak - çömlek yapımında ileri gittiler, ve süslemeli yazıları olan eserler verdiler. Toprakları içindeki birçok topluluk İslâmiyet'e girmeye başladı. Tarihçilere göre Samanîlerin gayretleri ile o dönemde yaklaşık 200,000 Türk İslâmiyet'e girdi. [1] Türkler'in İslâma dönüşü gelecekte bölgeyi egemenlikleri altına alacak olan Gazneliler'in büyük bir hızla güçlenmesine ortam hazırladı. Devletleri 999 yılında Karahanlılar tarafından yıkıldı.
[değiştir] Samanî emirleri
- Nasr I (864 - 892)
- İsmail (892 - 907)
- Ahmed II (907 - 914)
- Nasr II (914 - 943)
- Hamid Nuh I (943 - 954)
- Abdül Melik I (954 - 961)
- Mansur I (961 - 976)
- Nuh II (976 - 997)
- Mansur II (997 - 999)
- 'Abd el-Melik II (999)
[değiştir] Notlar
- ^ Ibn Athir, volume 8, pg. 396