VDSL

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Very high data rate DSL, çok yüksek hızlar vaat eden gelişen bir teknolojidir.

300 metreye kadar olan mesafelerde 51-55 Mbps arası hızlara erişmek olanaklıdır. ADSL'nin yaygınlaşmasına paralel olarak onunla birlikte kullanılacağı düşünülmektedir. Transmisyon teknolojisi ve etkinliği bazı ortamlarda henüz denenmemiştir. Standart belirleyicileri üzerinde çalışmaktadır. Tüm dünyada telekom şirketlerinin ağlara geniş bant giriş sağlamak için yeni kararlar aldıkları biliniyor. Maliyetin azalabilmesi için bu şirketler son kullanıcıya giderken bakır telleri kullanmaktalar.

Buna izin veren teknolojilerden birisi de VDSL’dir, Very High bitrate Digital subscriber line. Kısaca açıklamak gerekirse VDSL, kısa mesafede hattın uzunluğuyla ters orantılı olarak yüksek hız data transferi sağlayan bir teknolojidir. Upstream olarak 300 metrede maksimum 51 ila 55Mbps hız desteklerken, 1500 metre sınırında 13 Mbps civarı hızlar elde edilebilir.

Upstream hızları SONET ve SDH’in 155Mbps hızının alt çarpanlarıdır ve yine mesafeye göre aşağıdaki gibi değişirler:

12.96 - 13.8 Mbps 1500 meters 25.92 - 27.6 Mbps 1000 meters 51.84 - 55.2 Mbps 300 meters

Downstream hızları da 3 ana gruba ayrılırlar:

       1.6 - 2.3 Mbps
       19.2 Mbps
       Downstream’le aynı

VDSL, hata düzeltme olmaksızın data aktarımına da izin vermektedir. Bu sıkıştırılmış video transferi yapılmasına izin veren bir data iletişim tekniğidir.

VDSL teknolojisi büyük bir oranda ADSL teknolojisine benzemektedir. Fakat ADSL daha uzun mesafelerde de çözüm getirebilmesiyle beraber, çok daha karmaşık bir teknolojidir.

VDSL, telefon hatlarının karakteristikleri halen tam olarak anlaşılamadığı için, araştırma aşamasında bir teknolojidir. En büyük bilinmeyen ise VDSL’in güvenli olarak gönderilen paketleri ne kadar uzaklıktaki bir mesafeye taşıyabileceği. Bu sorun ADSL, ISDN ve telefonlaşmada herhangi bir sıkıntı çıkarmazken, VDSL’in kullanacağı frekansda sorunlarla karşılaşılmaktadır.

VDSL’in video ve asimetrik veri iletişiminde ATM hücre biçimini kullandığı varsayılmaktadır. Esas zor olan VDSL’in non-ATM biçiminde (mesela geleneksel PDH yapısında) ve genişband hızlarda (T1/E1 hızından daha yüksek) simetrik kanallar arcılığıyla nasıl veri taşıyacağıdır. VDSL üst seviye iletişim kurallarından tamamıyla bağımsız değildir; şöyle ki birden fazla uçbirim cihazını bağladığınızda bağlantı düzeyi biçimini bilmek zorundasınız.

Üçüncü zor durum ise kablo altyapısı ve müşterinin kendi tarafında kullandığı cihazdır. Sistem yönetimi, güvenilirlik, ve veri taşıması ADSL ve ISDN’deki gibi hub şeklinde çalışma ve aktif ağ sonlandırması gerektirir.

Fakat maliyet yabana atılmamalıdır. Küçük Optik Ağ Ünitesi (ONU), fiber kablolama, arayüzler ve gerekli cihazlar düşünüldüğünde VDSL maliyetinden çok daha pahalı bir sistemdir.

Şu anda VDSL üzerinde 5 tane standart organizasyonu ve forum tarafından çalışılmaktadır: ANSI group T1E1.4, ETSI, DAVIC, The ATM Forum, and The ADSL Forum.

HFC: Hybrid Fiber Coax

ONU: Optical Network Unit

FTTN: Fiber to the Neighbourhood.

FTTC: Fiber to the Curb

FTTB: Fiber to the Basement