Motî:abeye 2
Èn årtike di Wikipedia.
abeye 2
I. [adv.] rade. Vinoz abeye, li tram est la. I fåt ndaler abeye. Abeye! li trin va ndaler. Abeye foû d' chal ! Abeye evoye ! F. vite, rapidement. >> rade et abeye: repetaedje po refoirci. Il a fwait ça rade et abeye. F. très rapidement, prestement. >> abeye abeye u: å pus abeye u: a l' pus abeye: foirt raddimint. Fé ene sacwè å pus abeye. F. le plus vite (rapidement) possible.
II. [addj.] ki va rade et ki fwait bén. Il est abeye po fé si ovraedje. Gn a des ovrîs abeyes et des tchicoteus. >> Li bon feu fwait l' abeye meskene: cwand gn a on bon feu, li meskene va pus rade po-z aprester a magnî. F. habile, expéditif, -ive, actif, -ive, diligent, prompt(e).
Disfondowes: abîye, abèye, abêye, abîe.
| abeymint [adv.] d' ene abeye manire. La èn ovraedje k' a stî abeymint fwait. Il a saiwé abeymint. F. promptement, vivement, activement, habilement.
Disfondowes: abîymint, abîmint, abèymint, abêymint.
