Motî:agritchî
Èn årtike di Wikipedia.
agritchî (codjowaedje)
I. [v.c.] ataetchî, acrotchî. Agritche li crotchet a ç' måye ci. Agritchîz l' tchinne dins l' anea. F. accrocher.
2. apicî (avou ses doets), et n' pus låtchî. Dj' a stî agritchî pa ene ronxhe. C' est todi l' grand vude, et les doets ki rmouwèt sins agritchî les stoeles (M. Slangen). Li lune monte et s' agritche avou l' tchinne ou l' doyåd (L. Lagauche). On dit eto: agrifter. F. agripper, accrocher.
3. adawyî (ene djin k' on vout divni s' galant, si crapåde). F. accrocher, harponner, séduire.
4. ariver a-z aveur. I n' a ddja seu agritchî on dmey diplôme (Chantal Denis). F. décrocher.
5. emantchî. C' est on filou ki waite di vos agritchî. F. tromper, escroquer, filouter, duper.
II. s' agritchî [v.pr.]
1. (lu-minme) si pinde après. I s' aveut agritchî a on bouxhon po poleur sôrti d' l' aiwe. Li ptit verat, i s' a bén agritchî après l' cawe do tchår ! F. s'agripper.
2. èn nén leyî ouve, voleur ariver. On dit eto: rener. F. s'accrocher, s'efforcer, s'évertuer.
3. (n' on l' ôte) s' apougnî. F. s'empoigner, se colleter.
Disfondowes: agritchî, agridjî, aglidjî, agritcher, agritchè.
Etimolodjeye: viebe fwait sol bodje gritche, avou l' betchete -a d' atelaedje.
