Motî:cial
Èn årtike di Wikipedia.
cial (chal) u ci 1 [adv.] mostere ene sacwè, ene sakî k' est tot près. Contråve : la.
1. dirî on viebe. Dji n' vos vou pus vey ci. Gn a bråmint del djin, cial. Si t' es did ci, cåze come ciddé. Vinoz par ci. Cial, vla on diale avou s' trimouye et s' gueuye å lådje (L. Somme). F. ici.
2. dirî on no, et on pezintoe d' mostraedje. Tos ces djoûs ci. Dji n' kinoxhe nén cisse djin cial. F. ci.
Etimolodjeye : gayel "se" minme sinse, pol voye do patwès latén "ecce".
Mots d' aplacaedje :
- ci-cial
- çou-cial
- droci
- roci
- ciddé
- vocial
Minme mot :
- ci 2 (prono)
- ci 2 (prezintoe d' mostraedje)
Mots-parints :
