Motî:cwantes
Èn årtike di Wikipedia.
cwantes (divant cossoune) / cwantres (divant voyale avou sacwants mots)
I. [addj. di dimandaedje] (po saveur on nombe). Cwantres oûs est çk' elle a ponou ? Cwantes sont i ? Cwantes feyes î av' sitî ? Cwantes tchéns avoz vs ? Cwantes av' di tchvås ? Cwantes euros avoz pierdou ? Cwantres omes ki vs avoz dandjî ? Cwantes djins k' ont ddja vnou vôter so Etrernete po fote li govienmint l' panse å hôt ? Cwantres anêyes k' on pleut semer do swele dins les sårts ? Cwantes djoûs k' i leyént broûler l' moeye di fåde ? (L. Mahin). Fåt saveur cwantes doets ki l' cråxhoe a d' lård dissu s' dos (P.J. Dosimont). rl a: kibén, sacwant. F. combien de, au nombre de combien, en quel nombre. >> Vos cwantes estîz ? A cwantes ki dj' esténs ? Dj' esténs nos cwantes ? Leus cwantes estént i ?: ratourneure po dmander li nombe di djins, après nos, nozôtes, vos, vozôtes, leus, zels, zeles. Elle estént leus dji n' sai cwantes (L. Remacle). F. à combien ?. >> Cwantres ans avoz ?, Cwantes årè dj' d' anêyes l' an ki vént ?: po dmander l' ådje. F. quel âge ?. >> Cwantres eures est i ?: po dmander l' eure. F. quelle heure ?.
II. [addj. d' esclamaedje]
1. kibén di (po mostrer on grand nombe di djins, di sacwès). I nos a dné cwantes côps, des côps d' mwin ! End a cwantes et cwantes k' ont passé par ci ! Cwantes feyes ki dj' l' a aidî ! Cwantes poennes k' on ramasse a-z aclever des efants ! Cwantes côps k' i vs fårè repeter di roister vos solés foû del tchambe ? Cwantes côps vs el fårè-t i dire, po k' vos m' croeyoxhe (J. Lahaye). rl a: kibén di. F. combien de, que de.
2. (tot cåzant å rvier) kibén di (po mostrer li waire di djins, di sacwès). Cwantes djins n a-t i ki s' endè sovnèt ! Cwantes end a-t i ki sont contins d' leu sôrt ! F. combien peu.
III. cwante [o.n. todi singulî] cwantrinme. Li cwante k' elle a-st arivé å cross di Virton ? F. quantième. >> li cwante ki dj' estans ? Li cwante do moes estans dj' ? Li cwante k' on-z est enute ?: po dmander l' date. F. quel jour sommes-nous ?. rl a: kibén.
Disfondowes: cant', cwant', cwont' (divant cossoune), cantr, cwantr, cant-z, cwant-z (divant voyale, avou sacwants nos).
| cwantrinme
I. [limerotant addjectif & o.f.n. di dmandaedje]. po dmander li pozucion d' ene sakî, d' ene sacwè dins ene djivêye. Il est cwantrinme sol lisse ? Li cwantrinme ki t' esteus a scole ? Li cwantrinme do moes estans dj' ? Monsieu l' Govierneu, c' est vosse cwantrinme pîce e walon ? (C. Dodet).
II. [addjectif d' esclamaedje] mostere on grand nombe (di côps). Li grand-mere, apougnive - pol cwantrinme côp ? - li conte del Grijhe di Falijhoû, li cene k' on djheut k' aveut paké avou l' diale (L. Mahin). rl a: cwante, kibén, kibéntinme. F. quantième.
Disfondowes: cantrime, cwantrin.me, cwantrîme, cwantrême, cantrin.me, cwontrin.me, contrin.me, cwontrîme, cantrième, cantiême, cantiéme.
| cwantité [f.n.] nombe ki mostere cwantes unités di mzeure k' i gn a dins ene sacwè.
Disfondowes: cantité, cantitè, cwantité.
