Motî:disgrapter
Èn årtike di Wikipedia.
disgrapter [v.c.] rissaetchî les ptitès agrapes (d' on mousmint). Les docteurs ni savént disgrapter s' coirset. Divant l' ome ki ratindeut, elle estet si stréndowe, k' ele ni saveut disgrapter s' cote. rl a: disgrafyî, disgraper, distaetchî. F. dégrafer. Disfondowes: d(i)grapter, d(u)grapter, disgraptè, disgrapter. | disgrapté, disgraptêye [addj.] sot(e) (come ene feme ki court disgraptêye avå les voyes). >> li disgraptêye vatche: maladeye des sotès° vatches. Tereze a oyou cåzer d' ça å posse gn a sacwants djoûs: li disgraptêye vatche, u li sote vatche, sapinse k' on n' dit (L. Somme). F. vache folle. | disgraptaedje [o.n.] no d' fijhaedje et no di çou k' est fwait (accion eyet si adierça) pol viebe "disgrapter". F. dégrafage. Disfondowes: d(i)grap'tèdje, disgraptadje, disgraptèdje.
