Motî:etrocler
Èn årtike di Wikipedia.
etrocler (codjowaedje)
I. [v.c.]
1. mete e troke (des agnons, evnd). F. mettre en grappe.
2. (mot d' linwincieus) sicrire en on mot deus u sacwants ptits mots diferins, ki leu rashonnaedje divént on mot avou on sinse a pårt. On-z a etroclé "a", "cite", et "eure", po fé "asteure", "pa" "ci" et "ki" et ça a dné "paski". Come les Walons, leu pus grand plaijhi, c' est di s' margayî po des cawes di ceréjhe, rapoirt å scrijhaedje, on ls a vlou mete tertos d' acoird, les cis ki vlént scrire "djè l' " et les cis ki vlént scrire "dj' èl", tot-z etroclant ttafwait, et scrire "djel" come å vî vî tins.
II. s' etrocler [v.pr.]
1. si mete e troke tot djåzant d' legumes.
2. fé èn etrocla, tot cåzant di ptits mots.
Etimolodjeye: viebe fwait sol bodje troke avou l' betchete e- (mete e troke).
| etroclaedje [o.n.] no d' fijhaedje et no di çou k' est fwait (accion eyet si rzultat) pol viebe "etrocler", copurade:
1. rashonnaedje. Gn a-st asteure èn etroclaedje di sacwants facteurs ki fjhèt ki Wiyam Dunker pout wangnî des çanses avou l' walon (Philippe Ansiaux). F. conjonction (de facteurs), concours (de circonstances).
2. (mot d' linwincieus) metaedje eshonne, dins li scrijhaedje, di deus u sacwants ptits mots po-z endé fé on pus grand. F. enclise.
| etrocla [o.n.] (mot d' linwincieus)
1. mot fwait pa l' etroclaedje di deus u di pus d' deus ôtes mots. Des mots come "nel", "djel", "del" sont des ptits etroclas mo ahessants dedja consyîs avou l' sistinme Feller pa A. Maréchal e 1906 dins l' adrovaedje di "åtoû d' aistrêye do tins di m' grand-mere", da L.J.L. Lambillon. Vochal sacwants etroclas dedja atåvlés el prumire tåvlotêye so li rfondaedje e 1995: asteure, totafwait, pattavå, dabôrd, sapinse, çki, paski, douvént,... (J.P. Hiernaux). rl a: retrocla. F. enclise.
2. troke di letes. Èn etrocla, metans, k' i gn a waire di scrijheus ki savèt radapter e walon, c' est li cawete francesse "-isme".. (L. Mahin). Po prononcî "-ea" come e vosse payis, i vs fåt co sovni k' èn etrocla come "-cea" vont dner "-cia" pu "-cha" (lacha).
3. (mot d' economisse) troke di societés k' ovrèt dins l' minme dominne, u e minme zonigne, et ki s' cowaidèt po divni pus foites. Avou les sôcietés Walones di biyotecnolodjeyes et les cintes di rcwerances des unifs, i fåt fé èn etrocla po rprezinter li Walonreye ezès fôres eternacionåles, come li cene di Boston. F. grappe. Ingl. cluster.
Etimolodjeye: cawete -a (absitroet rzultat do viebe), 1995.
| etroclåve [addj. & o.n.] (mot d' linwincieus) pitit mot ki s' pout s' etrocler a ds ôtes. Loukîz a: clitike.
Etimolodjeye: cawete -åve, 2001.
Parintêye :
- distrocler
- si ratrocler
- s' atrocler
Pwaire minimom :
- s' etrôcler
