Motî:flåwe 1
Èn årtike di Wikipedia.
flåwe 1 [addj.] nén foirt. Dji so trop flåwe et djel sai bén, po flahî so les pus grands k' mi (V. Delire). On dit eto: fwebe. F. faible, fluet, asthénique. >> toumer flåwe: tchair sins cnoxhance. Loukîz a: toumer voye, toumer di s' maclote, påmer, toumer wake, fali. F. faiblir, s'évanouir.
Etimolodjeye: latén flebilem (minme sinse ?).
| flåwté [f.n.] difåt d' ene sakî, d' ene sacwè k' est flåwe. F. faiblesse.
| flåwisté [f.n.] difåt d' ene sakî, d' ene sacwè k' est flåwe dit dins ene fråze emocionrece. Il est d' ene flåwisté ! (L. Remacle). F. extrème faiblesse, asthénie.
Parintêye :
