Motî:flayea
Èn årtike di Wikipedia.
flayea [o.n.] usteye des cinsîs did dinltins, fait di deus bwès loyîs eshonne pa ene coide, et k' i bouxhént avou so les djåbes di dinrêyes po lzès bate. Et la l' flayea ki si acope a pierdou on rivet (L. Somme). Li tere esteut souwêye et plinne di creveures, ossu deure ki l' daegn d' ene heure k' on-z î åreut batou å flayea tot èn ivier (J.P. Dumont). F. fléau. >> des bresses come des flayeas: longous et pindants. Påldene esteut la, avou ses longous bresses come des flayeas, ès schårdêye boke eyet s' kertin rimpli di bounès afwaires a mindjî (F. Barry).
Disfondowes: flaya, floyê, flayê, flê, miersipepieuzmint el mape ey el notûle A.L.W. 1.43.
Etimolodjeye: latén "flagellu" (sicoreye).
Parintêye :
