Motî:gosson
Èn årtike di Wikipedia.
gosson [o.n.] (v.m.)
1. martchand d' grin, aprume les ptits martchoteas k' atchtént so on martchî eyet rvinde so l' ôte. F. marchand de blé. >> tchivå d' gosson: mwinre tchivå. Dji magna m' sô, dji divna come on moenne, Mi k' aveut stî come on vî tchvå d' gosson (C. Duvivier). Vosse tchivå est bén trop forsôlé. :: Dji n' a måy atelé on tchvå d' gosson, paret, mi (J. Lahaye). F. haridelle. >> å Gosson: no d' ene plaece di Lidje. >> Rowe des Gossons: rowe d' Ôtêye.
2. (pa stindaedje) måprôpe ome. Beacôp des djonnes d' ouy ravizèt des gossons. Ké gosson !(Motî del Hesbaye) F. sagouin. >> måssî gosson: traitaedje d' èn ome må moussî. F. cochon.
Etimolodjeye : latén "coctionem" (rivindeu, courtî).
Parintêye :
- gosner, gosnaedje
