Motî:houpe
Èn årtike di Wikipedia.
houpe [f.n.] picêye di tchveas ki bize foû del tiesse. T' åreus yeu dit Tintin avou si ptite houpe. F. mèche rebelle.
| houpea [f.n.]
1. coxhea k' on mete å dzeu d' ene novele måjhon, del dierinne tcherêye. On dit eto: cok, bouket. >> planter l' houpea: fiesti l' fén do bastixhaedje d' ene måjhon.
2. coxhe di franc pectî u d' hoûssea metowe ådzeu d' l' ouxh des cåbarets did dinltins, ki vleut dire ki c' esteut drovou a tertos. On dit eto: houpete, brouxhe. F. branche. >> pinde li houpea: u >> rimouyî l' houpea: sitrimer on novea cåbaret. F. inaugurer. >> après l' houpea, c' est l' schadea: cwans on-z a yeu pindou ç' coxhe la, on boet a crever (plin on schadea). >> Houpeas d' avri : tite d' on live da Willy Bal.
| houpî [o.n.]
1. copete d' èn åbe. Li vint dåréve so les grands houpîs des sapéns a les sketer
2. (pus stroetmint) copete des hesses, ki l' tronce a stî vindowe ås martchand d' bwès, et k' est dnêye cme manêye. Dji n' a yeu k' deus houpîs so mes cwate pårts.
Parintêye :
Mots d' aplacaedje
- houpea do curé
Omonimeye :
- houp !, dji houpe (criyaedje après ene sakî)
Omonimeye coinrece :
- hope (f.n., zouplaedje, sôtaedje, e plaeces : houpe)
- hop ! (mot-brut, po-z enonder on movmint, e plaeces houp)
