Motî:hoye
Èn årtike di Wikipedia.
hoye [f.n.] noere pire, k' on saetche di tere et k' on broûle dins les stouves. rl a: tcherbon. F. houille (calké do walon). >> Tiesse di Hoye: no metou ås Lidjwès. Si l' cote ni fwait nén l' priyesse, ebén, mafrike li sårot fwait co l' Tiesse di Hoye, paret (J.D. Boussart).
Disfondowes: hoye, houye, ouye.
Etimolodjeye: walon hougne (a cåze k' on l' meteut e longous taesseas), hoye est ene sorwalonde di l' oyon O/OU. Li mot a passé e francès.
| houyeu [o.n.] ovrî ki saetche al hoye. On dit eto: tcherbonî, ovrî d' houyire, ovrî d' beur. F. mineur.
Disfondowes: houyeu, ouyeu.
| houyire [f.n.] fosse å tcherbon. I s' a fait accidinter al houyire. Nos poitrans l' sôlêye disk' al houyire; la nos l' metrans divins l' coufåde (Nicolas Defrecheux). F. houillère. >> ovrî d' houyire: houyeu.
| houyî, houyire u houyrece [addj.] k' a-st a vey avou l' hoye. Courcele est metowe so l' aschate bijhrece do bassén houyî. Etimolodjeye: walonijhaedje do francès houillier.
| houyreye [f.n.] boket d' l' economeye a vey avou l' ovraedje des houyires.
Parintêye :
- houyî. (viebe)
Omonimeye coinrece :
