Motî:lapoter
Èn årtike di Wikipedia.
lapoter [v.s.c.]
1. lapter. Ci tchén la fwait bråmint do brut e lapotant (G. Goffinet).
2. tchipoter u pesteler dins l' aiwe. L' efant lapoteye e schadrea. Dj' a lapoté tote djoû dvins les frexhisses. rl a: pexhoter. F. barboter, patauger.
Disfondowes: lapoter, lapotè, laboder.
| lapotêye [f.n.]
1. cabolêye (cabolous canadas po dner ås biesses).
2. aboere trop tene (copurade do cafè).
Disfondowes: lapotêye, labodêye.
| lapotisse [o.n.]
1. lapete (tene cafè). rl a: lapisse.
2. frexhea d' mannete aiwe u d' broûs. rl a: pexhotisse.
| lapotaedje [o.n.]
1. tchipotaedje u pestelaedje dins l' aiwe. F. barbotage.
2. lapisse (latons u raboulets cûts avou bråmint d' aiwe). Li londmwin, cwand il a stî dner leu lapotaedje ås coshets, li ptite mamjhele n' esteut nén la.
3. lapete (tene aboere). rl a: brouwet.
| lapotant, lapotante [addj.] placant(e), come des broûs k' on-z a stî lapoter dvins. F. collant(e).
Bodje:
