Motî:mårlire
Èn årtike di Wikipedia.
mårlire
I.[f.n.]
1. cårire di måle. F. marnière.
2. plaece k' on-z î a saetchî al måle, et k' gn a des trôs dins tere ki sont rcovrous pa del fene tere, et k' on pout toumer dvins. Il a toumé dins ene mårlire (H. Forir). Les mårlires sont bounes po-z î mete des vegnes. F. ancienne marnière. >> ås Mårlires: no di des plaeces e Malonne, Welin, Esneu, Viyé-ås-Tours, Moucron, Djerpene.
II. Mårlire [n.dj.] no d' famile di Walonreye, e F. Marlair, Marler, Marlaire, Marlière.
Disfondowes: maurlîre, marlêre, maurlêre, mârlîre, Pc marlière.
Etimolodjeye: bodje "mårl-" (måle); cawete -ire.
| mårloye
I. [f.n.] (v.v.m.) mårlire. F. marnière.
II. Mårloye [n.pl.] hamtea d' Wahå.
III. [n.dj.] no d' famile di Walonreye, e F. Marloye, Marloy, Marloie.
Disfondowes: Maurlônye, Mârloye, Maurlwè, Mârlwa, Marlwa. Vî scrijha: Marlida (817).
Etimolodjeye: bodje "mårl-" (måle 3); cawete -oye.
| mårloyea
I. [o.n.] pitite mårlire.
II. Mårloyea [n.pl.] no d' ene plaece di Flobek (so plaece: Marloyô).
III. [n.dj.] sipotaedje des djins d' Nålene et d' Marbwê (di cåze des mårlires k' i gn aveut låvå).
Disfondowes: Maurloya, Marloya, Mârloya.
| mårloyeus, mårloyeuse [addj.] avou del måle divins, tot djåzant d' ene tere. Li Tchampagne, c' est totès mårloyeusès teres: c' est la k' on-z a l' meyeu des véns. F. marneux.
Disfondowes: maurloyeus, mauleus, maurleus, mârleus.
Etimolodjeye: bodje "mårl-" (måle 3); dobe cawete -oye + -eus, 2004.
