Motî:onk
Èn årtike di Wikipedia.
onk
I. [prono limerotrece] prono omrin metou po ene unité (djin, sacwè nén lomé). Gn aveut k' onk di valåbe dins tote li binde. Dj' a-st abatou tos les åbes, gn è dmore pus k' onk, vaila, al coine do bwès. Loukîz a ene. F. un. >> onk di Lidje: on dmanant d' Lidje. F. habitant. >> tertos po onk, onk po tertos: divize po s' rashonner on peupe, ene binde. >> a l' après d' onk ou a onk près: tertos, såf onk. Tos les minisses ki s' ont metou so les lisses dins les ptits viyaedjes ont stî, a onk près, tertos buzés (A. Schmitz). >> onk, c' est l' ôte: c' est parey. Vos inmez mî vni semdi u dimegne ? :: Onk, c' est l' ôte ! F. c'est égal.
II. [nén definixchant prono]
1. ene sakî (ome). Dj' a veyou onk ki passéve (L. Remacle). On dit eto: kéconk. F. quelqu'un. >> est todi onk dins ses pîs: il est todi dins les pîs da onk u l' ôte. F. de quelqu'un.
>> onk di zels: onk dins ene binde di djins k' on-z è cåze. F. l'un d'entre eux.
2. onk di zels. Onk fijheut ene sacwè, et l' ôte fijheut ôte tchoi. I n' evont måy onk sins l' ôte. F. l'un. Loukîz a n' on l' ôte. >> Il ont stî vey onk et l' ôte: sacwantès djins. F. quelques amis.
III. [prono d' djin] mi (po cåzer d' lu sins aveur l' air di s' vanter). I n' tént k' a onk d' î aler vey (ramexhné pa L. Remacle). Loukîz a ene sakî, ome. F. moi, votre serviteur.
Etimolodjeye: nén definixhant prono on 1 + cawete di prono -k.
Mots d' aplacaedje :
- tchaeconk
- kéconk
- vint-ey-onk
Omofones :
- onke (mononke)
- ongue (des doets)
