Motî:plaece
Èn årtike di Wikipedia.
plaece [f.n.] 1. boket d' espace wice k' on cayet s' trove, la k' åk si passe. F. lieu, endroit. >> gn a plaece: gn a del plaece assez. >> mete e plaece: mete en ene plaece k' on s' endè sovenrè åjheymint. F. ranger. >> i n' si fåt måy leyî raetchî a s' nez, tant k' i gn a plaece a costé: i n' si fåt nén leyî traiter (essulter) sins responde. 2. espace ocupé pa ene sakî, ene sacwè. F. place. >> plaece do moirt: plaece a costé do moenneu, dins ene oto. >> ene boune parole a todi s' plaece: on wangne todi a djåzer oniestrumint, sins-z esse hagnûle. Vola come e dandjî wice ki nos polans esse, ene boune parole a todi s' plaece (Bailleux, ramexhné pa J. Dejardin). >> leyans l' Bon Diu e s' paradis: c' est s' plaece: dijhêye po: a) li ci k' invoke tofer li Bon Diè ezès formules "Diè-wåde", "li Bon Diu si åme", evnd. b) li ci ki djure toltins les nodidjus. >> Kî va-st a messe piede si plaece (pol rimaedje, prononcîz: plèce), u El ci ki va-st al dicåce (pol rimaedje, prononcîz dicace) piede ès plaece (pol rimaedje, prononcîz place): dijhêye po ene sakî k' esteut ashid, et k' endeva, ki rvént et trover èn ôte e s' plaece. >> kî cwite si plaece (pol rimaedje, prononcîz place) va a gasse: (dins on dinner) li ci k' end eva del tåve des grands, on dene si plaece a èn ôte, et i doet aler al tåve des efants (rl a: gasse, sinse 2). 3. tchambe. >> bele plaece u boune plaece: rl a: bele plaece. >> plaece bas: plaece metowe å raeze del tchåssêye. >> plaece hôt: plaece metowe a l' astaedje. Il ont deus plaeces bas et deus plaeces hôt. F. pièce, chambre. >> rifé des plaeces: rifé des novelès tchambes, motoit a pårt, po lodjî ene sakî. Cwand Matante Luceye a rivnou d' Paris podbon, ele vleut k' on lyi rfwaiye des plaeces. Franwal: ahåyant po: "faire un appartement".
Parintêye:
- plaecî
- replaecî
- eplaeçmint
