Motî:potche 1
Èn årtike di Wikipedia.
potche 1 [f.n.]
1. taxhe. Cwand l' coucou tchante, si t' as des cwårs e t' potche, to serès ritche tote l' anêye. I n' aveut pus ene seule cloutche e s' potche F. poche. (V. Roba). >> esse rilevé pa ses potches: ni nén rçire çou k' on ratindeut. F. être de la revue.
2. trô dins ene rotche, evnd. On cwire après des potches avou del petrole. F. poche, cavité, creux.
3. likide rashonné a ene plaece dins l'coir, sovint nén normåldimint. C' est ene potche ki s' fwait sol divant do djno. F. épanchement, collection. >> potche goidjrece: (mot d' årtisse) potche metowe dizo l' oraye des tchvås, et ki s' pout rimpli d' matire. F. poche gutturale.
| potchete [f.n.]
1. taxhete.
2. pitite ewalpeure po des fotos. Ele li diswalpa bén belotmint et bayî å fakir ene potchete ås fotos (L. Mahin). F. pochette.
| potchtêye [f.n.] çou k' gn a dins ene potche, dins ene boûsse. On begnon d' ansene, ça åreut ttaleure valou dipus k' ene potchtêye di napoleyons (L. Mahin). F. bourse.
Omonimeye:
- potche (f.n., potcheye)
