Motî:purnale
Èn årtike di Wikipedia.
purnale [f.n.] pitit bleu poes, nén magnåve, ki rshonne a ene pitite biyoke, et ki vént so les noerès spenes. Nodidjo, si vos magnîz des purnales, vs åroz des colikes al nute, paret (Guillaume Apollinaire). On dit eto: fordene. F. prunelle. >> gote, likeur di purnale: soucrêye gote fwaite avou del blanke gote et des purnales ki bagnnut dvins.
Disfondowes: purnale, purnèle, pèrnale, pèrnèle, përnale, përnèle.
Etimolodjeye: bodje latén prunus biyoke, cawete -ale, 1390.
| purnalî [o.n.] noere sipene. F. prunelier.
Minme sitok etimolodjike :
Omonimeye coinrece :
- Pernele (pitit no et no d' famile).
