Motî:ragranci
Èn årtike di Wikipedia.
ragranci (codjowaedje) si ragranci [v.pr.] 1. s' agranci, si rafiyî. Dji m' ragrance d' awè des noveles (R. Hostin). I va vni… ki n' vént i don ! A, si vos sårîz come dji m' ragranci del rivey, li tchir efant (L. Pirsoul). Al fén, vo l' la rivnou Li bea moes d' Mareye Li tins s' radoûcit L' ome si ragrancit (P. Lagrange. On s' ragrancixheut d' el vey raviker ene miete, après totes les plombes k' avént tcheyou so s' famile (E. Gilliard). F. espérer impatiemment, se réjouir d'avance. >> I n' si fåt djamåy ragranci d' ene bele djournêye si ele n' est houte: i pout todi ploure al vesprêye.
2. s' agranci, rigreter çou k' on n' a polou aveur. F. regretter.
| ragrancixhaedje [o.n.] no d' fijhaedje et no di çou k' est fwait (accion eyet si adierça) pol viebe "si ragranci". Ele raconte ses pinsêyes, åd triviè d’ ses strinses et d' ses ragrancixhaedjes divant tos les candjmints del veye d' ådjourdu (Emile Gilliard). F. attente, regret.
