Motî:raidje
Èn årtike di Wikipedia.
raidje [o.n.] treyisse k' on met des grinnes, do såvlon, evnd. dissu, et k' on cahosse, po rsaetchî les mannestés foû. On meteut les raidjes å diale, pu on dialéve (J. Boulard). On passéve les payetes å raidje, po rsaetchî les nichtés, pu on les rmetéve dins les payasses (ramexhné pa M. Francard). Ene batreye di raidjes ekipe les diale-volants. rl a: boultoe, botiou, triyoe, puroe, diale-volant. F. tamis, crible, sas. >> grand raidje: cåde ou boesse avou on treyisse come fond, k' on scheut a deus, u tot seu tot l' pindant après on sômî. >> pitit raidje: ceke di bwès avou on fén treyisse, k' on cahosse avou ses mwins. Il a passé l' noere tere avou on ptit raidje, et il a fwait des potêyes avou on ptit brostion d' djeraniom (L. Mahin). rl a: tamijh.
Disfondowes: rédje, rêdje, rèdje, radje.
Etimolodjeye: latén dragiu (minme sinse).
| raidjreyes [f.n.t.pl.]
1. çou ki pout passer houte do raidje. F. criblures.
2. (mot d' tchesseu) féns plombs. Les måyes, zels, demarént dvant les fiziks, come des harlakes (J.P. Dumont). Les tireus lzî leyént prinde trinte, cwarante metes, pwis les raidjreyes les fjhént berweter po on dierin couperou. k' on faizan d' treye ki les raidjreyes ont dismonté et ki ratind, ståmusse, ki l' tchén d' tchesse lyi dene si daye (J.P. Dumont). F. mitraille.
Coinreces payis d' Lidje & Årdene.
Parintêye :
