Motî:schavêye 2
Èn årtike di Wikipedia.
schavêye 2 / eschavêye 2 [f.n.]
1. voye schavêye en on tiene. L' atelêye est ramanowe e l' schavêye (Motî da Haust). Dji so coboye a l' Ouwess do Condroz; Dji so-st on pôve coboye, Et pattavå les voyes, Ttossu rade k' el vint d' bijhe, dins les schavêyes, les tidjes, Dji pedale come on sot (A. Gauditiaubois). C' esteut onk di ces omes k' on veyeut davance, li bezaece so les rins, cori les tidjes et les schavêyes do Condroz (J.P. Dumont). F. chemin encaissé.
2. voye, voylete schavêye pask' il î court bråmint d' aiwe, et k' il î fwait berdouyeus. I fwait sovint yôrd dins les schavêyes. rl a: schavea. F. ruelle encaissée. >> li Schavêye: no di sacwantès rowes el Walonreye, come a Transene, Wande, å Noû Lovén.
3. vå avou ses boirds come on U, schavé pa ene aiwe, u fwait på ployaedje djeyolodjike. Didins t' vijhnåve di bwès, di tienes et di schavêyes, El trisse moirt comeléve des tchås totes cotrawêyes (V. Hugo, rat. pa J. Schoovaerts). On dit eto : setche vå. F. synclinal, vallée synclinale. >> Li Schavêye: vå schavêye pa l' Aiwe-di-Lesse a Belvå et Han, dins l' vî vî tins, cwand k' ele ni moussive nén co dins l' egolina d' Belvå.
4. plaece d' ene aiwe a setch. F. lit desséché.
Etimolodjeye : pårticipe erîrece prins come no do viebe schaver 1.
| schavea eschavea [o.n.]
1. pitite schavêye. F. ruelle encaissée.
2. pitite foxhale. F. encaissement, enfoncement de terrain.
Etimolodjeye : cawete -ea
- Dipus d' racsegnes so les nos d' plaeces del Walonreye ki s' lomnut "schavêye"
- Dipus d' racsegnes so les schavêye leyeyes pa des aiwes k' ont candjî d' coraedje
