Motî:schirer
Èn årtike di Wikipedia.
schirer u eschirer (codjowaedje) I. [v.c.] fé on lådje trô dins ene toele, ene tchå evnd. Il a schiré s' marone. On dit eto: hiyî, sclefer. F. déchirer. II. [v.s.c.] 1. peter, po ene sacwè k' esteut trop splinké. Li saetch a fini pa schirer. On dit eto: veler. 2. fé des bokets. Beniamin, c' est on leu ki schere; do matén, i magne si proye; al nute, i pårtixh les dispouyes (Djeneze, rat. pa L. Hendschel). III. si schirer si stinde (on nier). F. se rompre, se déchirer. Disfondowes: chirer, chèrer, chèrè. | schere u eschere [f.n.] côp d' sårpete dins li schoice d' èn åbe, pol mårker. Ti hazes cwénze vint metes, dins l' bwès pu ti fwais ene schere dins on gros åbe. F. marque, entaille. Etimolodjeye: sivierba di "schirer". | schiråde u eschiråde [f.n.] 1. grande playe, fwait pa åk ki côpe. On dit eto: kernaxhe. F. blessure, entaille, déchirure. 2. (foclore) pitit feu di strin u d' fetchires k' on fwait å crås mårdi, et fé potchî les djins k' ont bén magnî ådzeu (i schirèt l' feu po n' nén "schirer" zels-minmes). >> A l' schiråde, Mareye k' est malåde (u: Mareye Maråde); å grand feu, les shijhes e feu u >> Al schiråde, Hinri k' est malåde; å grand feu, Hinri k' est djoyeus u: >> Al schiråde, po les malådes; å grand feu, po ls amoreus: criyaedje del schiråde. Disfondowes: skiraude, èskiraude, chiraude, hirâde, hiraude, hyirâde, hyiraude. | schirêye u eschirêye [f.n.] schiråde. >> Al schirêye, Madame Donêye; å grand feu, Monsieu d' Ônoe u: >> Al schirêye, pelêye madame; å grand feu, pelé monsieu: criyaedje del schirêye. Disfondowes: skirêye, èskirêye, chirêye, hirêye, hyirêye. | schiraedje u eschiraedje [o.n.] no d' fijhaedje et no di çou k' est fwait (accion eyet si adierça) pol viebe "schirer". Il a on schiraedje des musses del djambe. F. déchirure, rupture, élongation.
Parintêye :
