Motî:sicroufier
Èn årtike di Wikipedia.
sicroufier u escroufier / scroufier [o.n.] aloyaedje di fier et d' tcherbon, ki dene on foirt deur et pezant metå, po les stouves, les casroles, evnd. Viyès djins, vos nos cåzez des crassets d' keuve, des canteas di scroufier k' on-z a rovyî dispu lontins (E. Gilliard). Ene miete divant l' ivier, on rôle avou on pzant rôlea di scroufier, k' on lome eto li wele, saetchî pa deus tchvås (M. Georges). I dmanda on gros potiket di scroufier et on spatoe; i spotcha l' alon (L. Mahin). F. fonte. >> ossu poli k' ene casrole di scroufier: nén poli do tot (djeu d' mots poli = honteus, et poli = bén listré, bén cfroyî).
