Motî:sinne
Èn årtike di Wikipedia.
sinne [prono] prono omrin et femrin, metou avou "li" u "les" u "da" padvant, i mostere ene sacwè, ene sakî, ki li rwaitant(e) end est mwaisse.
1. li sinne, les sinnes. Adon, leye, ele lyi rprind s' mwin, li pôzer et l' reclôre dins l' sinne (L. Mahin). >> les sinnes: les djins di s' famile. Il åreut vlou scrire ene lete ås sinnes, pou lzî dire les pondants et les djondants di çk' il aléve fé (A.G. Terrien, ratourné pa L. Mahin). >> dire li sinne: dire çou k' on-z a a dire, platcuzak et sins ratna. Si vos scrijhoz l' walon, aloz î tot bounmint sins måy esse sitrindou peu d' fé des flotches; li ci ki scrit sins fåtes merite ene medaye, mins våt mî si passer d' medaye et "dire li sinne" (E. Sullon). Il a vnou dire li sinne åzès noerès cotes di Lile (L. Mahin). F. témoigner. >> C' est tchaeconk les sinnes: tchaeke mere, tchaeke pere disfind ses efants, et les trover pus beas, pus voyants, mî aclevés.
2. da sinne: da lu.
a) après on viebe: Mins l' bwès d' Bwinne, dispoy li tins k' il î passe ses djournêyes, vos dirîz k' c' est divnou da sinne (A. Henin). C' est todi d' pus a pus målåjhey do tirer s' plan po wangnî si crosse avou on ptit mestî da sinne (J.P. Hiernaux). Franwal: ahåyant po: appartenir, être sa propriété.
b) après on no: refoircixha di "mi". Disfondowes: (omrinnes) sins.ne, sîne, sû«ne, sink, sénk, sék, sonk, sank, seuk, son.ne, sône, seune, sèw, syin; (femrinnes); sins.ne, sîne, sû«ne, sène, siène.
Etimolodjeye: latén suum (minme sinse). Pondants eyet djondants:waibe del croejhete walone, Mape ALW 2.50.
