Motî:tere
Èn årtike di Wikipedia.
tere [f.n.]
1. daegne, sitindowe k' est a nos pîs. F. terre, sol. >> al tere, a tere: djus sol tere, a daegne. Tchinne tchôke si gåtche djino a tere (J. Calozet). F. à terre, sur le sol, à même le sol. >> Li tere est basse: dijhêye cwand on doet ramasser åk a tere, et k' on a do må. >> dji lyi mosterrè ki l' tere est basse ! djel va fote al tere. Franwal: ahåyant po: F. je lui ferai mordre la poussière.
2. dismantcheyès pires, la k' les plantes efonçnut leus raecinêyes. I prinda del tere, li strûler etur ses doets, et l' leyî cori djus sol tchamp. F. terre, sol, glèbe. >> I fåt semer cwand l' tere est amoureuse°.
3. Daegne, bole daegnrece. F. terre, monde, planète. >> Sol tere, li ci ki n' a pont d' måleurs° è ratind.
4. boket d' terén. I n' a måy volou vinde si tere do Ban-bwès. On dit eto: tchamp. F. terre, terrain, parcelle.
Parintêye :
Minme sourdant etimolodjike (mins puvite calkés do francès)
- terén
- teroe
- terasser
Mots d' aplacaedje :
- Dipus d' racsegnes so les sôres di tere
- Dipus d' racsegnes so l' tere (bole daegnrece)
