Motî:troye
Èn årtike di Wikipedia.
troye [f.n.] frumele di pourcea. Ça lyi aléve, å gamén, d' elzès vey tertos gnoufter: troyes, verats, coshets (L. Somme). F. truie. >> i fåré muchyî l' troye po vinde les djonnes: dijhêye po s' fote d' ene comere k' on dit k' est laide. >> ene troye n' î rtrovreut ddja ses djonnes: dijhêye po ene plaece tote cou dzeu cou dzo. F. désordre indescriptible.
| troyreye [f.n.] tchinisse, tchinisreye:
1. sacwè ki n' sieve a rén. Pocwè ki t' ramexhnêye totes ces troyreyes la. rl a: ramasse-poûssire. F. bibelot.
2. sacwè ki n' est nén bon. I sont rindous après ces troyreyes la. F. saloperie.
3. usteye ki n' va nén. Sacré nodidju d' troyreye. Franwal: ahåyant po: "foutu engin".
Disfondowes: tron.yrîye, troûyrîye, trônrèye.
Coinrece Basse-Årdene.
Mot d' aplacaedje :
- yebe di troye (f.n.)
Parintêye
