Asediu de Belgradu
De Uiquipedia
- Esti artículu fala del asediu de Nándorfehérvár o Belgradu de 1456, pero'l fuerte foi sitiáu tamién en 1444, 1521, 1718 y 1788.
| Asediu de Belgradu | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Parte de les Guerres otomanes n'Europa | |||||||
 Batalla de Belgradu, pintura húngara del sieglu XIX |
|||||||
|
|||||||
| Combatientes | |||||||
| Imperiu Otomanu | Reinu d'Hungría | ||||||
| Comandantes | |||||||
| Mehmet II | János Hunyadi | ||||||
| Exércitu | |||||||
| Unos 100.000 | Unos 75.000 | ||||||
| Víctimes | |||||||
| Unos 50.000 | Unos 10.000 | ||||||
| Guerrres Otomano-Húngares |
|---|
| Nicopolis | Varna | Kosovo | Belgradu | Mohács |
Tres de la cayida de Constantinopla en 1453, el sultán otomanu Mehmet II fexo xuntanza de los sos recursos pa someter el Reinu d'Hungría. El so oxetivu inmediatu yera'l fuerte (n'húngaru végvár) de la ciudá de Belgradu (n'húngaru antiguu Nándorfehérvár). János Hunyadi, un noble y señor de la guerra proveniente del llinax valaquianu, que lluchó bien de batalles escontra los otomanos nes dos décades anteriores, esperaba qu'asocediera l'ataque.
Col tiempu, l'asediu tornó en batalla mayor, na que Hunyadi dirixó un repentín contraataque qu'invadió'l campamentu turcu, qu'al cabu obligó al firíu sultán Mehmet II a llevantar l'asediu y retirase. L'asediu de Belgradu "decidió'l destín de la cristiandá" [1].
Les campanaes de meudía ordenaes pol Papa Calixtu III conmemoren la victoria per tol mundu cristianu inda hasta anguaño.
