Manastirica

Sa Wikipedije, slobodne enciklopedije

Manastirica je naselje Sredačke župe kod Prizrena.

Na samoj granici sa Makedonijom, na severnim obodima Šar-Planine i nadmorskoj visini od 900 metara nalazi se Manastirica. Manastirica nije najjužnija tačka Kosova, ali je zato najjužnije naselje Sredačke župe.

Ne postoje tačni podaci ni pouzdane informacije kada je selo podignuto niti kako je dobilo ime, tako da o tome danas postoje samo nagađanja i legende. Jedna od legendi pripoveda da je Manastirica naselje stočara i građevinara koji su prve kuće podigli u danas centralnoj mahali "KARADZICI". Ovakve teorije, da danasnja Manastirica vuce korenje iz nekada stočarske naseobine je danas najprihvatljivija, s obzirom na njen položaj koji je pogodan samo za stocarstvo.

Sam naziv sela je oduvek bio zgodan za manipulacije u službi dnevne politike.

Današnja Manastirica je moderno naselje rasprostranjeno na brežuljcima i obalama obe strane Bistrice, koja ga deli na dva, gotovo podjednaka djela. Visoki priraštaj stanovništva i nedostatak prostora pogodnog za izgradnju novih kuća, uslovio je da Manastirica preraste u naselje tipicnog zbijenog tipa.

Veliki broj kuća u selu je prazan a vlasnici se vraćaju na 2-3 nedelje u letnjim mesecima. Oni su krajem šezdesetih i početkom sedamdesetih godina XX veka u potrazi za stalnim zaposlenjem i finansijskom sigurnošću otišli u zemlje Zapadne Evrope (Švajcarska, Nemačka, Austrija).

Prvih desetak godina pečalbarenja ovi su ljudi bili sami, odvojeni od svojih porodica tako da su koristili svaki duži, neradni vremenski period za obilazak porodice i rodnog kraja. Kasnije su sa sobom počeli odvoditi i porodice tako da u jednom periodu taj odliv stanovništva poprimio odlike egzodusa.

Ovo masovno iseljavanje ljudi se osetilo u svim sferama zivota.

Kao posledica burnih ratnih događaja na prostorima SFR Jugoslavije, početkom devedesetih godina XX veka, javlja se novi talas iseljavanja ljudi iz kraja. Istina je da ovaj talas nije tako masovan kao prethodni. Treći talas je usledio 1999 godine. Sva ova iseljavanja za posledicu imaju da se skoro polovina ljudi iz Manastirice nalazi u zemljama EU.

Južni susedi su makedonska sela, naseljina albanskim življem, Vesalo i Vejce. Zapadni susedi su albanska sela koja se jednim imenom nazivaju Opoja. Na severu od Manastirice je Rečane sa kojim postoji veza modernim asfaltnim putem, a odatle i sa regionalnim centrom Prizrenom.

Pored postojećih od davnina poznatih zaseoka na ulazu u selo nikla još jedna, medzu meštanima poznata po nazivu "NOVO NASELJE" ili "Kruljica".

Godine 1997. je izgrađen vodovod iz planine do sela.

Selo ima i modernu ambulantu u kojoj ordinira seoski lekar, tako da svaki stanovnik može zatražiti lekarsku pomoć u bilo koje doba dana.

Godine 2001. i 2002. sagrađena je nova škola čiju je izgradnju finansirala arapska humanitarna organizacija "ISLAMSKA BANKA" čime je rešen veliki problem mestana.

Godine 2003. samodoprinosom i uz pomoć opštine je izvršena rekonstrukcija putne mreže na relaciji Manastirica – Rečane u dužini preko 4000 metara

Maja 2006. omogućen je pristup Internet mreži preko WiFi tehnologije.

Toponimi

Novo Naselje, Karadzici, Bangovci, Kuljici, Kusinci, Kalajdzinci, Bajšinci...

Familije

Bangoji, Bajšini, Bašini, Banovi, Bahšani, Durmiši, Gorani, Kuljići, Kusini, Karadži, Kalajdžini, Terzini, Zejeri, ...

Stanovništvo

Ukupno: 2500 [Bošnjaci 100%]