Αικατερίνη Βερώνη
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Η Αικατερίνη Βερώνη (Κωνσταντινούπολη 1867- 1955) υπήρξε μία από τις μεγαλύτερες πρωταγωνίστριες του ελληνικού θεάτρου και ιδιαίτερα του ρομαντικου δραματολογίου.
[Επεξεργασία] Βιογραφικά στοιχεία
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κωνσταντινούπολη. Πρωτεμφανίστηκε στη θεατρική σκηνή το 1885 με το ρόλο της Αδριανής Καρντοβίλ στο έργο του Ευγένιου Σύη (Eugène Sue) «Ο περιπλανώμενος Ιουδαίος» ως μέλος του θιάσου του Αλεξιάδη και είχε αμέσως πολύ μεγάλη επιτυχία. Η Βερώνη θεωρήθηκε ότι ενσάρκωνε τα ρομαντικά ιδεώδη της εποχής. Διέπρεψε στους σημαντικότερους ρομαντικούς ρόλους καθώς και στα ιστορικά δράματα που γνώριζαν τότε μεγάλες δόξες.
Το 1902 νυμφεύτηκε το συνάδελφο της ηθοποιό Γ. Γεννάδη. Διετέλεσε πρωταγωνίστρια στο Βασιλικό Θέατρο αλλά τελικά δημιούργησε δικό της θίασο και ξεκίνησε τις περιοδείες οπουδήποτε υπήρχε ελληνικό στοιχείο επί 30 χρόνια, μέχρι το 1920 που αποσύρθηκε.
Μνημειώδης υπήρξε η αντιζηλία της με την έτερη μεγάλη πρωταγωνίστρια του ελληνικού θεάτρου της εποχής, Ευαγγελία Παρασκευοπούλου. Χαρακτηριστικά, αναφέρονται τα επεισόδια του 1893 για την παράσταση της «Φαύστας» του Βερναρδάκη. Ο Βερναρδάκης είχε προτιμήσει την Βερώνη για την πρεμιέρα του έργου στο θέατρο «Ολύμπια» αλλά ο Δ. Κοτοπούλης επέλεξε την Παρασκευοπούλου για να ανεβάσει το έργο μία μέρα αργότερα στο θέατρο «Ομόνοια». Οι παθιασμένοι θαυμαστές τους συναντήθηκαν μετά την παράσταση στην Ομόνοια που για τα ινδάλματά τους κατέληξαν σε συμπλοκή.
Η Αικατερίνη Βερώνη που σημάδεψε με το ύφος και το όνομά της την ελληνική θεατρική σκηνή, για σχεδόν 40 χρόνια, πέθανε στην Αθήνα το 1955 σε ηλικία 88 ετών.
