Αλκμεωνίδες

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Οι Αλκμεωνίδες ήταν ένα αριστοκρατικό γένος της αρχαίας Αθήνας, με σημαντικό ρόλο στην πολιτική και κοινωνική ζωή της πόλης, κυρίως κατά τον 6ο και τον 5ο π.Χ. αιώνα.

Στο προσκήνιο τής ιστορίας εμφανίζονται οι Αλκμεωνίδες στο τέλος του 7ου π.Χ. αιώνα, όταν στην Αττική έχουν ήδη αρχίσει οι διαμάχες μεταξύ των διαφόρων γενών και τάξεων. Στα πλαίσια τής διαμάχης αυτής, ο Αλκμεωνίδης Μεγακλής που ήταν άρχοντας στην Αθήνα, σκότωσε με παρασπονδία τους στασιαστές οπαδούς τού Κύλωνος αφού πρώτα τους έπεισε να εγκαταλείψουν την Ακρόπολη, όπου είχαν καταφύγει ως ικέτες. Αυτό θεωρήθηκε ασέβεια (Κυλώνειο άγος) και οι Αλκμεωνίδες χαρακτηρίστηκαν γένος μιαρό και εξορίστηκαν από την πόλη. Επέστρεψαν με αμνηστία που παραχώρησε ο Σόλων.

Μετά την επιστροφή τους εμπλέχθηκαν και πάλι στις συνεχιζόμενες διαμάχες όπου πρωτοστάτησαν στην αντίσταση εναντίον του Πεισιστράτου, που οδήγησε τα πρώτα χρόνια της τυραννίας του στην απομάκρυνσή του από την αρχή. Όταν μετά από 10 χρόνια (546 π.Χ.) ο τύραννος ξεκινώντας από την Ερέτρια αποβιβάστηκε στον Μαραθώνα και βάδιζε με τον στρατό του εναντίον της Αθήνας, οι Αλκμεωνίδες και άλλοι Αθηναίοι προσπάθησαν να τον αντιμετωπίσουν αλλά ηττήθηκαν και έφυγαν από την Αθήνα.

Την περίοδο αυτή εμφανίζονται να ζητούν άσυλο στους Δελφούς, όπου αναλαμβάνουν την ανοικοδόμηση του ναού του Απόλλωνα που είχε καεί. Τελικά, μετά την κατάλυση τού τυραννικού πολιτεύματος, οι Αλκμεωνίδες ξαναγύρισαν στην Αθήνα και από το 510 π.Χ. πολλά μέλη του γένους αυτού διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στην πολιτική κατάσταση της Αθήνας. Πολλές προσωπικότητες της αθηναϊκής ιστορίας, από τον 7o έως τον 5o αι. π.Χ., προέρχονταν από το γένος αυτό, όπως ο Περικλής που ήταν Αλκμεωνίδης από τη μητέρα του Αγαρίστη, ο Αλκιβιάδης και ο νομοθέτης Κλεισθένης.