Ανάφη
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Η Ανάφη είναι ένα κυκλαδίτικο νησί του Αιγαίου Πελάγους. Πρωτεύουσα του νησιού είναι η Ανάφη, έδρα της ομώνυμης κοινότητας.
[Επεξεργασία] Γεωγραφία
Η επιφάνεια της Ανάφης εκτιμάται στα 38 km² ενώ έχει μήκος ακτών 38 km.
[Επεξεργασία] Δημογραφία
Η Ανάφη είχε πληθυσμό 273 άτομα στην απογραφή του 2001.
Αυτό το άρθρο γεωγραφίας της Ελλάδας χρειάζεται επέκταση. Βοηθήστε τη Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το!
[Επεξεργασία] Ιστορία
Ανάφη είναι ένα ορεινό άγονο νησί με έκταση 38 τ.χ., ανατολικά της Σαντορίνης, στη σκιά της, χωρίς κοσμοπολίτικη ζωή. Αν όμως αναζητάτε έναν ήρεμο τόπο, με πεντακάθαρες παραλίες και άθικτη ακόμη από την ανθρώπινη παρέμβαση τη φυσική ομορφιά, τότε η Ανάφη είναι ο προορισμός σας. Κατά το μύθο, η Ανάφη αναδύθηκε στο πρόσταγμα του Απόλλωνα, μέσα από τα κύματα να προσφέρει καταφύγιο στους ταλαιπωρημένους Αργοναύτες, που κινδύνευσαν από τρομερή τρικυμία. Ευγνώμονες οι Αργοναύτες ίδρυσαν βωμό και αργότερα ναό του Αναφαίου Απόλλωνα, στη θέση που είναι σήμερα το μοναστήρι της Παναγίας της Καλαμιώτισσας. Στο νησί εγκαταστάθηκαν Φοίνικες και λίγο αργότερα Δωριείς από τη νότια Πελοπόννησο, οι οποίοι κατοίκησαν στο κέντρο του νησιού και ίδρυσαν περί τον 8ο αι. την πόλη της Ανάφης. Τα αρχαιολογικά ευρήματα που έχουν βρεθεί στο νησί μαρτυρούν ότι η Ανάφη κατοικούνταν από τα προϊστορικά χρόνια. Η αρχιτεκτονική των Αναφιώτικων της Πλάκας είναι ίδια κι απαράλλαχτη μ’ αυτή της Χώρας της Ανάφης, που γοητεύει τον επισκέπτη του κυκλαδίτικου νησιού: θόλοι και καμάρες, καμαροσκεπή και επιπεδόστεγα ολόλευκα σπίτια, ασπρισμένα σκαλιά και καλντερίμια φτιαγμένα από πέτρα. Όλα αυτά σε έναν πυκνοδομημένο οικισμό, χτισμένο στα ερείπια του βενετσιάνικου κάστρου, πάνω σε λόφο, που κατοικήθηκε πρώτη φορά την περίοδο της Ενετοκρατίας. Σήμερα κατοικείται από 300 περίπου κατοίκους. Η Χώρα της Ανάφης απέχει 3 χλμ. από το λιμάνι του Αγίου Νικολάου και την συνδέει ο ένας και μοναδικός αυτοκινητόδρομος του νησιού. Ο Άγιος Νικόλαος, όπου θα προσορμιστείτε αν πάτε με δικό σας πλεούμενο, κατοικείται μόνον τους καλοκαιρινούς μήνες. Είναι χτισμένος στους πρόποδες απόκρημνου βράχου και οφείλει την ονομασία του στο ομώνυμο εκκλησάκι. Ένας ακόμη οικισμός του νησιού, που επίσης ζωντανεύει το καλοκαίρι μόνο, είναι το Κλεισίδι, σχεδόν δίπλα στον Άγιο Νικόλαο και με θέα τα νησάκια Μακρά, Φτενά και Παχία. Ο Κάλαμος βρίσκεται στο κέντρο του νησιού. Ο δυσανάλογος όγκος του σε σχέση με το νησί «ευθύνεται» για το κωνοειδές σχήμα της Ανάφης. Έτσι κι αλλιώς είναι μια πρόκληση, όχι μόνο για τους αναρριχητές. Στην κορυφή του βρίσκεται η Παναγία η Καλαμιώτισσα, χτισμένη το 17ου αι. Εδώ έχουν εντοπιστεί ερείπια οχυρωματικού τείχους των Μεσαιωνικών χρόνων. Ο Κάλαμος θεωρείται ο δεύτερος μεγαλύτερος μονόλιθος της Μεσογείου, μετά το Γιβραλτάρ και οι πλαγιές του μεταξύ 200 και 450 μέτρων. Κατά καιρούς έχει ελκύσει το ενδιαφέρον ντόπιων και ξένων περιηγητών. Στους πρόποδές του βρίσκονταν το ιερό του Αναφαίου Απόλλωνα. Στη Χριστιανική εποχή, ο χώρος καλύφθηκε από τη μονή της Ζωοδόχου Πηγής.
