Αρχαιολογική τομή
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Στην αρχαιολογία η τομή είναι μια άποψη ενός ανασκαμμένου αρχαιολογικού τόπου, που παρουσιάζει το περιεχόμενό του σε κάθετο επίπεδο, ως διατομή, αποκαλύπτοντας με αυτόν τον τρόπο και τη στρωματογραφία του. Η τομή καθιστά δυνατό να δει και να ερμηνεύσει ο αρχαιολόγος τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του τετραγώνου, όπως αναπτύχθηκαν κατά τη διάρκεια του χρόνου.
Η ημιτομή είναι η συνηθισμένη μέθοδος με την οποία το μισό του τόπου ανασκάπτεται και το υπόλοιπο αφήνεται ως έχει. Μεγάλα χαρακτηριστικά γνωρίσματα όπως ερείπια, θαμμένα κτήρια κ.λπ. χρειάζεται να τετραγωνιστούν με την χρήση κάναβου, προκειμένου να γίνει μεθοδικότερη η καταγραφή και η πρόοδος της ανασκαφής.
Οι τομές χρησιμοποιούνται μαζί με τα σχέδια για την καταγραφή αρχαιολογικών θέσεων. Συνήθως σχεδιάζονται σε κλίμακα 1:10 ή 1:20, το ύψος τους συνδυάζεται με το σχετικό ύψος της θέσης και καταγράφεται ο προσανατολισμός. Επίσης, απαιτείται τήρηση φωτογραφικού αρχείου
