Δαλάι Λάμα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Δαλάι Λάμα είναι ο τίτλος που δίνεται στον ένα από τους δύο ηγέτες του Λαμαϊσμού (Θιβετιανού Βουδισμού) (ο άλλος ηγέτης είναι ο Παντσέν Λάμα).

Ο Δαλάι - Λάμα ήταν μέχρι το 1950 ο πολιτικός αρχηγός του Θιβέτ. Θεωρείται ότι αντιπροσωπεύει στη γη τη ζωντανή ενσάρκωση του Βαδισάτβα Αβαλοκιτέσβαρα, που είναι μια από τις μορφές του Βούδα και συγκεκριμένα η μορφή του ελέους.

Η πνευματική δικαιοδοσία του Δαλάι Λάμα επεκτείνεται και πέρα από το Θιβέτ ως τη Μογγολία, σε ένα μέρος της Κίνας και στα Βασίλεια του Μπουτάν και του Σικκίμ. Μέχρι το 1959 η έδρα του Δαλάι - Λάμα ήταν η πρωτεύουσα του Θιβέτ, Λάσα. Το 1959, όταν το Θιβέτ το κατέλαβαν οι Κινέζοι, ο Δαλάι Λάμα κατέφυγε στην Ινδία. Μετά το θάνατο του Δαλάι - Λάμα ο διάδοχός του εκλέγεται στο πρόσωπο του παιδιού, που την ώρα του θανάτου του γεννιέται και που, όπως ισχυρίζονται οι Λάμα, αναγνωρίζουν στο παιδί αυτό μερικά σημάδια που δείχνουν ότι είναι η νέα ενσάρκωση του Βούδα του Αβαλοκιτέσβαρα.

Τα επίσημα αυτά πρακτικά της ενσάρκωσης υποβάλλονταν στην Κίνα, όταν ακόμη το Θιβέτ ήταν αυτόνομη επαρχία της Κίνας και η κινέζικη κυβέρνηση επικύρωνε την ενσάρκωση και φυσικά και τη διαδοχή.

Η αίρεση των Λάμα είναι σχετικά νέα θρησκεία που ιδρύθηκε το 15ο αιώνα από το δάσκαλο του Βουδισμού Τσονν α - πα, που ο τρίτος διάδοχός του αναγνωρίστηκε από τους Μογγόλους σαν ηγεμόνας του Θιβέτ.

Η αρχική έκδοση του άρθρου αυτού βασίστηκε σε αντίστοιχο άρθρο της Live-Pedia.gr δημοσιευμένο με την GFDL. (ιστορικό)