Ενκίντου
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Στη σουμεριακή μυθολογία, ο Ενκίντου κατέχει πρωταγωνιστικό ρόλο μαζί με τον Γκιλγκαμές στο ομώνυμο έπος. Είναι ένας μυθικός αγριάνθρωπος που ανατράφηκε μες στα δάση από τα ζώα. "Όλο του το σώμα ήταν μαλλιαρό κι είχε μακριά μαλλιά....και φορούσε δέρματα ζώων αντί για ρούχα". Ημέρεψε όμως από τη γοητεία μιας ιερόδουλης, με την οποία κοιμήθηκε για έξι μέρες. Σταδιακά άρχισε να εξανθρωπίζεται: τα ζώα τον απέφευγαν κι ο δεσμός που είχε μαζί τους έσπασε.
[Επεξεργασία] Ενκίντου και Γκιλγκαμές
Ο Ενκίντου σταδιακά συνηθίζει σε έναν αγροτικό τρόπο ζωής, αλλά αναζητά συνέχεια κάποια μεγαλύτερη πρόκληση. Όταν μαθαίνει για τον Γκιλγκαμές, το μεγάλο βασιλιά της Ουρούκ, τον προκαλεί σε μονομαχία. Κι οι δυο αντίπαλοι είναι το ίδιο ισχυροί κι έτσι κάποια στιγμή που έχει το προβάδισμα ο Γκιλγκαμές, σταματάει η μάχη: οι δυο αντίπαλοι επαινούν αλλήλους κι ορκίζονται αιώνια φιλία.
[Επεξεργασία] Ο θάνατος του Ενκίντου
Ο Ενκίντου ακολουθεί τον Γκιλγκαμές σε πολλές περιπέτειες. Μαζί σκότωσαν τον Ταύρο του Ουρανού, πράξη που εξόργισε τη θεά Ιστάρ, η οποία κι απαίτησε την τιμωρία τους. Οι θεοί αποφασίζουν να σώσουν τον Γκιλγκαμές και καταδικάζουν τον Ενκίντου. Αρρωσταίνει βαριά και μες στις παραισθήσεις του βλέπει οράματα για τον άλλο κόσμο και τη ζοφερή μεταθανάτια ζωή του. Καταριέται τη Σαμχάτ, την ιερόδουλη που τον εξανθρώπισε, αλλά αναιρεί την κατάρα του, όταν εκείνη του θυμίζει το μεγαλείο του ανθρώπινου πολιτισμού.
Στη λεγόμενη 12η πινακίδα του Έπους του Γκιλγκαμές, ο Ενκίντου συνεχίζει τις περιπέτειές του στον Κάτω Κόσμο, αλλά οι περισσότεροι ειδικοί θεωρούν την πινακίδα μεταγενέστερη των υπολοίπων του έπους, η οποία απλά προστέθηκε σαν εναλλακτική συνέχεια στο αρχικό έπος.
Σε παλαιότερες πηγές, ο Ενκίντου αναφέρεται ως Ενκίμντου, Εαμπάνι ή Ενκίτα.
 |
|
| Σημαντικοί θεοί: Άνου | Ενλίλ | Ένκι | Ερεσκιγκάλ | Ινάννα | Νάμου | Νάννα | Νινλίλ | Νινούρτα | Νινχουρσάγκ | Ούτου Ήρωες: Γκιλγκαμές | Ενκίντου | Λουγκαλμπάντα | Ουτναπιστίμ Κείμενα: Έπος του Γκιλγκαμές |
