Ετέμ Πασάς
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Ετέμ Πασάς (τουρκ. Ethem Paşa, 1851 - 1909) υπήρξε Τούρκος Στρατιωτικός και Πολιτικός κατά την Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Στην αρχή ως στρατιωτικός σπούδασε στο Παρίσι στη στρατιωτική Σχολή του Σαιν Συρ. Μετά την αποφοίτησή του (1849) επανήλθε και διορίσθηκε υπασπιστής του Σουλτάνου Αμπτούλ Μετζήτ και αργότερα αρχηγός του στρατιωτικού οίκου του. Το 1856 υπέπεσε στη δυσμένεια του Σουλτάνου και αποσύρθηκε της ενεργού υπηρεσίας για να επανέλθει σ΄ αυτήν το 1860, οπότε και διορίσθηκε Υπουργός των Εξωτερικών, το 1864 Υπουργός Εμπορίου, διοικητής μεραρχίας στην πολιορκία του Πλέβεν το 1877 και το 1878 Πρέσβης στο Βερολίνο.
Κατά τον Ρωσοτουρκικό πόλεμο του 1879 υπηρέτησε με τον βαθμό του συνταγματάρχη ως αρχηγός ταξιαρχίας. Μετά τον πόλεμο αυτόν προάχθηκε στο βαθμό του στρατηγού όπου και διετέλεσε για λίγο πρέσβης στη Βιέννη και στη συνέχεια Βαλής στη Κρήτη και ακολούθως Βαλής στο Κόσοβο.
Κατά τον Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897 ηγήθηκε ως αρχιστράτηγος των τουρκικών στρατευμάτων. Ο δε Σουλτάνος Χαμήτ του απένειμε κατόπιν τον τίτλο του Γαζή (= νικητού) και τον περιέβαλε με πολύ εύνοια από την οποία και ανέλαβε Υπουργός Πολέμου.
Ο Ετέμ παρέμεινε πλησίον του Χαμήτ μέχρι της πτώσης του και την επικράτηση των Νεοτούρκων όταν εγκατέλειψε την Κωνσταντινούπολη και μετέβη στο Κάιρο όπου και πέθανε το 1909.
