Ηρακλής, ο Μακεδών
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Ηρακλής, ο Μακεδών, ήταν νόθος γιός του Μεγάλου Αλεξάνδρου και της ερωμένης του Βαρσίνης, κόρης του Σατράπη Αρταβάζου της Φρυγίας. Γεννήθηκε το 327 π.Χ., και ήταν ο πρωτότοκος γιος του Αλέξανδρου. Πήρε το όνομά του από τον μυθικό ήρωα, τον οποίο η βασιλική οικογένεια των Μακεδόνων θεωρούσε πρόγονό της.
Την εποχή της γέννησής του δεν υπήρχε λόγος να θεωρήθει πιθανός υποψήφιος του θρόνου. Ο πατέρας του ήταν μόλις 29 ετών και επρόκειτο να παντρευτεί τη Ρωξάνη, πριγκήπισσα της Βακτρίας, με την οποία σκόπευαν να αποκτήσουν νόμιμους απογόνους. Πράγματι, αν και ο Αλέξανδρος πέθανε το 323 π.Χ. σε ηλικία 33 ετών, η Ρωξάνη γέννησε το νόμιμο γιό του, ετεροθαλή αδελφό του Ηρακλή, Αλέξανδρο IV τον Μακεδόνα, λίγο μετά το θάνατο του Αλέξανδρου.
Ο Ηρακλής έζησε σε σχετική αφάνεια στην Πέργαμο, μέχρι τη δολοφονία του ίδιου και της μητέρας του από τον Κάσσανδρο το 309 π.Χ.. Στη συνέχεια ο Πολυπέρχων, Μακεδόνας άρχοντας, που είχε υποσκελιστεί από τον Κάσσανδρο, προσπάθησε να επιστρέψει στην πολιτική επιχειρώντας να ανεβάσει τον Ηρακλή στο θρόνο, ως μοναδικό απόγονο του Αλεξάνδρου. Μετά από διαπραγματεύσεις με τον Κάσσανδρο, ο Πολυπέρχων σύμφωνησε να γίνει στρατηγός του και κυβερνήτης της Πελοποννήσου και στη συνέχεια πείσθηκε να δολοφονήσει τον Ηρακλή και τη μητέρα του. Ο Ηρακλής ήταν μόλις 18 χρονών όταν δολοφονήθηκε, στα τέλη του 309 π.Χ.
