Ιεράπετρα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η Ιεράπετρα βρίσκεται στην Κρήτη, στο Νομό Λασιθίου, 36 χιλιόμετρα ανατολικά του Αγίου Νικολάου . Εχει χτιστεί στη θέση που βρισκόταν η αρχαία πόλη Ιεράπυτνα. Η αρχική της ονομασία (Κύρβα) αποδίδεται στον Ιδρυτής της , τον Κύρβα ο οποίος ήρθε στη μεγαλόνησο από τη Ρόδο. Το σημερινό της όνομα Ιεράπετρα προηγήθηκαν άλλα ονόματα όπως Κάμιρος , Πύτνα , Ιεράπυτνα και τελικά τα νεότερα χρόνια Ιεράπετρα. Η Ιεράπυτνα βρισκόταν στο μικρότερο άξονα βορρά – νότου της Κρήτης και η θέση της εκτός από στρατηγική για τις εμπορικές συναλλαγές της εποχής, της επιφύλασσε και πολλούς ισχυρούς αντιπάλους όπως τη Πραισό στα ανατολικά της και τη Βιάννο στα δυτικά της. Η Πραισός ήταν ο ισχυρότερος αντίπαλος της Ιεράπυτνας αλλά στα 155 π.χ μετά από πολεμική σύρραξη η Πραισός καταστράφηκε και η Ιεράπυτνα έγινε η πόλη με τη περισσότερη γη υπό κυριαρχία σε ολόκληρη τη Κρήτη.

Η επικράτεια της πόλης το 350 π.Χ. έφτανε από τον Τσούτσουρο μέχρι την Άμπελο ενώ παράλληλα συνάπτει συμμαχίες με τις άλλες ισχυρές πόλεις της Κρήτης (Κνωσό, Γόρτυνα, Λύκτο, Αρκάδες), με τους Μακεδόνες, τους Ρόδιους καθώς και με τον Ευμένη της Περγάμου. Προσάρτησε τη γειτονική Λάρισα (στο χωριό Βαϊνιά), υπέταξε την Πραισό σε συνεργασία με τους Ιτανίους, με τους οποίους άρχισε αγώνα επικράτησης στην ανατολική Κρήτη. Στη διαμάχη τους έβαλαν τέλος οι Ρωμαίοι υποτάσσοντας την Κρήτη. Στη Ρωμαιοκρατία η Ιεράπυτνα ακμάζει και γίνεται μια από τις πιο κοσμοπολίτικες πόλεις της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Παράλληλα το λιμάνι της γίνεται ιδιαίτερα σημαντικό λόγω της εύκολης πρόσβασης προς την Αίγυπτο. Η Ιεράπετρα διατήρησε τη σημασία της κατά τη διάρκεια της Πρώτης Βυζαντινής Περιόδου, αλλά καταστράφηκε από τους Αραβες.

Νησί Χρυσή (ή Γαϊδουρονήσι)

Βρίσκεται 8 μίλια νότια της Ιεράπετρας. Οι Γεραπετρίτες την αποκαλούν απλώς «Νησί» καθώς υπάρχει μια ιδιαίτερη σχέση μεταξύ τους, μια σχέση που χάνεται μέσα στο χρόνο. Για πέντε μήνες ,από τα μέσα Μαΐου μέχρι τα τέλη Σεπτεμβρίου, υπάρχουν καθημερινά δρομολόγια μικρών επιβατηγών σκαφών, που αναχωρούν από το λιμάνι της Ιεράπετρας με προορισμό το νησί.

Στη μαγεία του Λιβυκού πελάγους το ταξίδι γίνεται συνήθως παρέα με ασημόγλαρους ενώ σπάνια κάνουν την εμφάνισή τους και δελφίνια. Μετά από ταξίδι το περισσότερο μίας ώρας τα σκάφη προσεγγίζουν τη νότια πλευρά του νησιού, που είναι συνήθως πιο απάνεμη.Η αποβίβαση γίνεται στη θέση «Βουγιού Μάτι», όπου υπάρχει μια μικρή προβλήτα και ο χώρος υποδοχής.

Οι εκδρομές είναι ολοήμερες και οι επισκέπτες έχουν αρκετό χρόνο στη διάθεσή τους για να περιηγηθούν στα μονοπάτια της Χρυσής, να κάνουν μπάνιο στα γαλαζοπράσινα νερά της και να γευματίσουν στο περίπτερο του Δήμου Ιεράπετρας.

Το ανάγλυφο

Η Χρυσή είναι ένα σχεδόν επίπεδο νησί έχοντας μέσο υψόμετρο μόλις 10m. Από μακριά φαίνεται σα μια λεπτή λωρίδα γης που προεξέχει από τη θάλασσα. Έχει μέγιστο μήκος 5km, μέσο πλάτος 1km και καταλαμβάνει έκταση περίπου 5km2. Το ψηλότερο σημείο βρίσκεται ανατολικά στη θέση Κεφάλα και φτάνει τα 31 m. Εκεί υπάρχει και το δασικό φυλάκιο, που έχει θέα ολόκληρο το νησί.

Περίπου 700m ανατολικά της Χρυσής υπάρχει το Μικρονήσι, ένα βραχώδες νησάκι, το οποίο καταλαμβάνει έκταση μόλις 117 στρέμματα.

Η θάλασσα γύρω από τα νησιά είναι ρηχή. Σε απόσταση 1km προς Βορρά και σχεδόν 500m προς Νότο δεν είναι βαθύτερη από 100m, ενώ η ισοβαθής των 5m ενώνει τη Χρυσή με το Μικρονήσι.

Τα πετρώματα και το έδαφος

Τα βασικά πετρώματα της Χρυσής δημιουργήθηκαν με τη στερεοποίηση λάβας, που εκχύθηκε από υποθαλάσσιο ηφαίστειο εκατομμύρια χρόνια πριν.

Περπατώντας στην περιφέρεια του νησιού ο επισκέπτης θα εντυπωσιαστεί από τα χρώματα των πετρωμάτων (καστανοκόκκινο, γκριζοπράσινο, μαύρο).Το μεγαλύτερο μέρος της Χρυσής καλύπτεται από άμμο. Στα επίπεδα μέρη το έδαφος είναι σχετικά συμπαγές και αποτελείται από λεπτόκοκκη κοκκινωπή άμμο, που σε μεγάλο ποσοστό είναι καλυμμένο από βρυόφυτα και λειχήνες. Στα μέρη όπου υπάρχουν αμμοθίνες η άμμος είναι χοντρόκοκκη και κιτρινωπή. Αυτή συγκρατείται κυρίως από το εκτεταμένο ριζικό σύστημα των κέδρων, αλλά και από το φύλλωμά τους, το οποίο αγγίζει το έδαφος.

Τα απολιθώματα

Όλα τα απολιθώματα (49 συνολικά είδη, κοχύλια, πεταλίδες, κοράλλια, αχινοί).που έχουν βρεθεί στο νησί είναι θαλάσσιας προέλευσης. Αποτέθηκαν πάνω στα ηφαιστειακά πετρώματα πριν από 350.000 έως 70.000 χρόνια, όταν η Χρυσή ήταν ακόμη βυθισμένη στο νερό…Οι βόρειες ακτές της Χρυσής είναι γεμάτες κοχύλια και ιδιαίτερα στην ανατολική πλευρά της βόρειας παραλίας το πλήθος τους είναι τέτοιο, που αποτελεί ένα από τα χαρακτηριστικά του νησιού.

Χλωρίδα και πανίδα

Παρουσιάζει μεγάλη ποικιλία σε σχέση με το μέγεθος του νησιού. (Κυριαρχεί ο κέδρος, το θαμνοκυπάρισσο, ο σχίνος, που υπάρχουν σε μορφή θάμνου και δέντρου, και αμμόφιλη βλάστηση).

Το κεδρόδασος της Χρυσής είναι ιδιαίτερα σπάνιο σε έκταση και σε δομή για τον ελλαδικό χώρο. Έχει έκταση 350 περίπου στρέμματα και η πυκνότητα των κέδρων είναι 14 δέντρα ανά στρέμμα. Περιλαμβάνει αιωνόβια δέντρα με μέση ηλικία από 200 ως 300 χρόνια, ύψος μέχρι και 10 μέτρα και διάμετρο του κορμού που φτάνει το 1 m. Οι κέδροι έχουν ριζικό σύστημα που αναπτύσσεται σε ακτίνα τουλάχιστον διπλάσια από το ύψος τους! Εκτός από τις μεγάλες ρίζες τους μια τεράστια ποσότητα πολύ λεπτών ριζών διαμορφώνουν ένα πυκνό πλέγμα που συγκρατεί την άμμο.

Ο αριθμός των φυτικών ειδών της Χρυσής είναι πολύ μεγάλος σε σχέση με την έκτασή της και αντιστοιχεί στο 1/20 της κρητικής χλωρίδας! Τα είδη αυτά, που υπάρχουν στο νησί, κυμαίνονται από σπάνια σε ακτές της νότιας κυρίως Ευρώπης έως μοναδικά σ’ όλο τον κόσμο.

Στη θαλάσσια περιοχή γύρω από τη Χρυσή η ποικιλία και οι πληθυσμοί των θαλάσσιων ειδών αυξάνουν κατακόρυφα, γιατί το νερά είναι πολύ ρηχά. Μια έκταση περίπου εξαπλάσια αυτής του νησιού (30km2) το κυκλώνει, χωρίς να ξεπερνά σε βάθος τα 20m.

Τα περισσότερα είδη ζώων του νησιού έχουν μεσογειακή εξάπλωση. Κανένα δεν είναι επικίνδυνο για τον άνθρωπο.

Η θαλάσσια χελώνα Caretta caretta έχει παρατηρηθεί πολλές φορές στο νησί, χωρίς, όμως, να έχει αναφερθεί ωοτοκία. Έχουν αναφερθεί συνολικά πάνω από 120 είδη πουλιών, στην πλειοψηφία τους μεταναστευτικά, τα οποία βρίσκουν τροφή και ξεκούραση στο νησί, για να συνεχίσουν το ταξίδι τους.

Στα πρόσφατα χρόνια είχαν εισαχθεί από τους κατοίκους της απέναντι ακτής πέρδικες, λαγοί και κουνέλια. Οι λαγοί, έχουν εκλείψει, ενώ γίνεται συστηματική προσπάθεια για να απομακρυνθούν και τα κουνέλια.

Παλιότερα, όταν ακόμα δεν την απειλούσε τόσο έντονα ο άνθρωπος , η μεσογειακή φώκια (Monachus monachus) έβγαινε για να λιαστεί στις παραλίες του νησιού. Σήμερα σπάνια κάνει την εμφάνισή της και μόνο το τοπωνύμιο «Φωκόσπηλιο» στο βορειοδυτικό άκρο της Χρυσής μας θυμίζει την άλλοτε συχνή παρουσία της. Ιστορία

Τους τελευταίους αιώνες η Χρυσή είναι ακατοίκητη, αλλά παλιότερα υπήρχαν μικροί οικισμοί. Στο δυτικό και ανατολικό μέρος του νησιού είναι εμφανής (διάσπαρτα όστρακα) η δραστηριότητα που αναπτύχθηκε κατά τη Μινωική εποχή. Στα βορειοδυτικά υπάρχει εκκλησία του Αγίου Νικολάου, που χτίστηκε πιθανότατα το 13ο αιώνα. Βορειοανατολικά της εκκλησίας υπάρχει μια παλιά αλυκή και το μοναδικό σπίτι του νησιού, που είναι χτισμένο πάνω σε αρχαίες εγκαταστάσεις. Νότια και νοτιοδυτικά του Αγίου Νικολάου υπάρχουν πηγάδια και λαξευτοί τάφοι. Ο μεγαλύτερος απ’ αυτούς είναι Ρωμαϊκής εποχής. Περιήγηση Το συνολικό μήκος των μονοπατιών του νησιού είναι περίπου 10km, δηλαδή περίπου τρεις ώρες χαλαρού περιπάτου. Το μόνο που θα χρειαστείτε για να γυρίσετε το νησί είναι απλά αθλητικά παπούτσια και φυσικά καπέλο, αντηλιακό και νερό , απαραίτητα για τις πολύ υψηλές θερμοκρασίες και την έντονη ακτινοβολία, ιδιαίτερα στους καλοκαιρινούς μήνες.

Ο επισκέπτης που δε θέλει να περπατήσει πολύ, μπορεί να απολαύσει τη γαλαζοπράσινη θάλασσα είτε στην παραλία δίπλα στο χώρο αποβίβασης είτε ακριβώς απέναντι με περπάτημα μόλις 5 λεπτών, στη βόρεια παραλία του νησιού.

Η διατήρηση του φυσικού περιβάλλοντος της Χρυσής πέρα από τις ηθικές διαστάσεις που έχει, επιβάλλεται και από ένα αυστηρό εθνικό και ευρωπαϊκό θεσμικό καθεστώς προστασίας .

Έτσι δεν επιτρέπεται

Η οποιαδήποτε μορφή ρύπανσης

Η μετακίνηση των επισκεπτών εκτός των οροθετημένων μονοπατιού και του αιγιαλού.

Η συλλογή πετρωμάτων, απολιθωμάτων, κοχυλιών και αρχαίων ευρημάτων.

Η συλλογή ζώων και φυτών

Η ελεύθερη κατασκήνωση

Το άναμμα φωτιάς

Το κάπνισμα σε θαμνώδεις και δασώδεις περιοχές

Φαράγγι του Χα

Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του ανάγλυφου της περιοχής είναι το φαράγγι του Χα. Θεωρείται ένα από τα αγριότερα φαράγγια της Ελλάδας, ένα σπάνιο μορφολογικό φαινόμενο της φύσης, που μόνο ένας ενδογενής παράγοντας, όπως ο τεκτονισμός θα μπορούσε να δημιουργήσει. Η ονομασία του πιθανόν προέρχεται ετυμολογικά από το ρήμα «χάσκω», που σημαίνει σχηματίζω χάσμα, άνοιγμα.

Θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι ένας παρθένος βιότοπος ανέγγιχτος από τον άνθρωπο μιας και η διαμόρφωσή του απαγορεύει στον οποιοδήποτε να το γνωρίσει καλά, να το διασχίσει ή να το εκμεταλλευτεί. Οι πρώτοι και μοναδικοί που το διέσχισαν ως σήμερα, είναι τρεις Θεσσαλονικείς ορειβάτες, έμπειροι και ριψοκίνδυνοι, ο Σταύρος Λαζαρίδης, ο Βλάσης Χατζηπαναγιώτου και ο Χρόνης Αματζίδης. Για να το διασχίσουν χρειάστηκαν προσπάθεια επτά ημερών, από τις 17 ως τις 23 Ιουνίου το 1987. Ανάλογη προσπάθεια από κάποιον που δεν είναι έμπειρος ορειβάτης θα ήταν πάρα πολύ επικίνδυνη. Άλλωστε δεν είναι λίγοι αυτοί που προσπάθησαν να προχωρήσουν στο εσωτερικό και κινδύνευσαν ή και έχασαν τη ζωή τους.

Η είσοδος είναι πολύ στενή, περίπου τρία μέτρα, ενώ προς τα πάνω το άνοιγμα φαρδαίνει. Το πλάτος του σε πολλά σημεία είναι μόνο τριάντα εκατοστά και σε άλλα δεν ξεπερνά τα τρία μέτρα. Δεξιά και αριστερά ορθώνονται οι τεράστιοι τοίχοι του σε ύψος από 200 ως και 400 μέτρα. Το μήκος του είναι περίπου ένα χιλιόμετρο. Πριν από την είσοδο, υπάρχει μια μικρή λίμνη, που σχηματίζεται από ένα μικρό καταρράκτη, που κι αυτός δημιουργείται από μια άλλη λίμνη ψηλότερα, όχι ορατή από τη βάση του φαραγγιού. Μπορεί κανείς να τη θαυμάσει αν σκαρφαλώσει προσεκτικά στα βράχια, αριστερά από το άνοιγμα. Ιδιαίτερα εντυπωσιακά είναι τα πετρώματα με τους παράλληλους έντονους χρωματισμούς τους. Στο εσωτερικό υπάρχουν αρκετές τέτοιες λίμνες, που σχηματίζουν καταρράκτες, κατά τη χειμερινή περίοδο. Τότε είναι και η καταλληλότερη εποχή για να επισκεφτεί κανείς το φαράγγι. Πλησιάζοντας τη χαράδρα ο επισκέπτης κυριεύεται από δέος. Οι γκρίζοι βράχοι, κομμένοι σε τετράγωνα ή ορθογώνια σχήματα, υψώνονται μεγαλόπρεπα σκιάζοντας τη μικρή πεδιάδα που απλώνεται μπροστά τους.

Η περιοχή μέσα και γύρω από το φαράγγι είναι σημαντικός βιότοπος με πλούσια χλωρίδα και πανίδα. Οι μικρές λίμνες αποτελούν σημαντικούς υδροβιότοπους για πολλά μεταναστευτικά πουλιά, αλλά και για μόνιμα πουλιά και θηλαστικά.

Πριν από μερικά χρόνια, ο ορεινός όγκος της Θρυπτής ήταν κατάφυτος από ψηλά δάση τραχείας πεύκης και αποτελούσε στολίδι για όλη την Κρήτη. Όμως, το μεγαλύτερο μέρος αυτού του δάσους καταστράφηκε με τις μεγάλες πυρκαγιές του 1984 και 1987. Η δυνατότητα της τραχείας πεύκης να αναγεννάται εύκολα μετά από πυρκαγιά θα είχε εξασφαλίσει μέχρι τώρα την μερική τουλάχιστον αποκατάσταση της ζημιάς στο δάσος, εάν δεν υπήρχε το φαινόμενο της παράνομης βοσκής.

Εκτός από την τραχεία πεύκη συναντάται πλήθος άλλων ειδών δέντρων και θάμνων, αρωματικών φυτών και λουλουδιών. Πολλά σπάνια και απειλούμενα φυτικά είδη έχουν βρει ιδανικό καταφύγιο μέσα στη Χαράδρα.

Στην περιοχή υπάρχει μεγάλη ποικιλία πτηνών, θηλαστικών, εντόμων και ερπετών. Ενώ, όμως, ο αριθμός των ειδών είναι σημαντικός, ο αριθμός των ατόμων του κάθε είδους είναι περιορισμένος εξαιτίας της καταστροφής των βιοτόπων από ανθρωπογενείς κυρίως παράγοντες, όπως από το κυνήγι και ιδιαίτερα το νυχτερινό με τη χρήση προβολέων του αυτοκινήτου ή φορητούς, όπως οι παγίδες και τα φυτοφάρμακα που χρησιμοποιούνται στις καλλιέργειες.

Από τα θηλαστικά το είδος που κυριαρχεί είναι ο κρητικός λαγός , ενώ συναντάται και η κρητική νυφίτσα (καλογυναικάρι) και ο κρητικός ασβός (άρκαλος). Έχει, επίσης, παρατηρηθεί ο ακανθωτός ποντικός, τρωκτικό που δεν υπάρχει αλλού στην Ευρώπη και είναι στοιχείο της αφρικανικής πανίδας. Μοιάζει με κοινό ποντίκι, είναι καστανωπό, με λευκή κοιλιά, αλλά ανάμεσα στις τρίχες της ράχης και των πλευρών έχει αγκάθια, όπως ο σκαντζόχοιρος. Και οι σκαντζόχοιροι, συναντώνται συχνά στην περιοχή και προστατεύονται από το Προεδρικό Διάταγμα 67/1981 καθώς οι πληθυσμοί κινδυνεύουν από τα φυτοφάρμακα και τα διερχόμενα αυτοκίνητα. Στη χαράδρα του Χα ζουν ακόμα πολλά είδη νυχτερίδας.

Η περιοχή της Θρυπτής φιλοξενεί είδη απειλούμενα είδη αρπακτικών πτηνών, όπως ο Γυπαετός ή Κοκκαλάς, το όρνιο ή Καναβός, ο Χρυσαετος ή Βιτσίλα.

Οι πληθυσμοί τους μικραίνουν συνεχώς όχι μόνο εξαιτίας του κυνηγιού και των δηλητηριασμένων δολωμάτων, αλλά και γιατί αντιμετωπίζουν πρόβλημα ανεύρεσης τροφής. Έχουν καταγραφεί και μικρότερα πουλιά, όπως η βραχοκιρκινέζα, κοκκινοκαλιακούδες, κάργιες, κουρούνες, κόκκινα αηδόνια, πέρδικες, ορτύκια, μπεκάτσες και έχει παρατηρηθεί η επίσκεψη πολλών μεταναστευτικών πτηνών

Αξιοθέατα

Το Φρούριο που κτίστηκε από τους Ενετούς- ο γνωστός «Καλές » των Ιεραπετριτών έχει αναγερθεί πάνω στον πιο νότιο μώλο του αρχαίου λιμανιού προς την πλευρά της «Σαρακήνας» και είναι από τα μνημεία εκείνα του παρελθόντος, που η γερή του κατασκευή σε συνάρτηση με τη χρησιμότητά του, μέχρι τα τελευταία χρόνια του περασμένου αιώνα το έκαναν να διατηρηθεί μέχρι σήμερα, για να θυμίζει δύσκολες για το Έθνος μας εποχές, αλλά και να προβληματίζει και να διδάσκει τους νεώτερους για την αποφυγή λαθών του παρελθόντος.

Η ανέγερσή του είναι πολύ πιθανό να άρχισε γύρω στα 1212, όπως ισχυρίζεται και ο αρχαιολόγος L.Mariani, από το Γενοβέζο πειρατή Πεσκατόρε και έκτοτε συνδέθηκε με την ιστορία της πόλης.

Το πρώτο, όμως, επίσημο στοιχείο είναι ότι στις 13 Απριλίου του 1307, σε επίσημο έγγραφό της Ενετικής Γερουσίας αναφέρεται η κατασκευή φρουρίου στην Ιεράπετρα.

Η επόμενη αναφορά στο φρούριο είναι τον 16ο αι. και ο Sammicheli επιβλέπει την επισκευή του ύστερα από το φοβερό σεισμό του 1508 και τις τουρκικές επιδρομές. Φαίνεται, όμως, ότι οι ζημιές ήταν πολύ σοβαρές και δεν έγιναν οι επιδιορθώσεις που χρειάζονταν.

Το 1647, που η Ιεράπετρα έπεσε στα χέρια των Τούρκων, το Φρούριο, παρά τις ταλαιπωρίες του από τον πόλεμο, διατηρήθηκε για τους αμυντικούς σκοπούς των κατακτητών και παρά το ότι έγιναν πολλές μεταρρυθμίσεις κρατήθηκαν και αρκετά ενετικά στοιχεία.

Η σημερινή του ονομασία «Καλές» ασφαλώς είναι παραφθορά της τουρκικής λέξης «κουλές», που σημαίνει πύργος.

Το σπίτι του Ναπολέοντα

Ήταν Ιούλιος του 1798, όταν ο στόλος του Ναπολέοντα κατά την πορεία του προς την Αίγυπτο, για την εκστρατεία κατά των Μαμελούκων, αγκυροβόλησε στ’ ανοιχτά της Ιεράπετρας και ο Βοναπάρτης φιλοξενήθηκε από μια οικογένεια στην πόλη. Το παλιό κρητικό σπίτι στην «Κάτω Μερά» διατηρεί ακόμα την ανάμνηση της ιστορικής επίσκεψης!

Είναι θρύλος ή πραγματικότητα το ότι ο Ναπολέων, στάθμευσε στην Κρήτη και πέρασε μια νύχτα στη Γεράπετρα, χωρίς να δηλώσει την ταυτότητά του, παρά την άλλη μέρα το πρωί με λακωνικό σημείωμα στο μαξιλάρι του, όταν είχε ήδη αποπλεύσει; Το σημείωμα στα γαλλικά έγραφε επί λέξει: «Αν θέλετε να μάθετε ποιος ήταν ο ξένος σας, μάθετε ότι είμαι ο Ναπολέων Βοναπάρτης».

Το σπίτι που φιλοξενήθηκε ο Ναπολέων δείχνεται σήμερα με καμάρι από τους Γεραπετρίτες σε κάθε περαστικό ξένο, που έχει ή δεν έχει ακουστά την παραπάνω ιστορία. Βρίσκεται στην παλιά πόλη, έχει χαρακτηριστεί διατηρητέο και έχει αναστηλωθεί από την αρμόδια Υπηρεσία. Είναι ιδιοκτησία του Δήμου Ιεράπετρας, που το αγόρασε από τον τελευταίο κληρονόμο Χαρίδημο Τζωρτζακάκη, απόγονο της κόρης του Περουλιού, Ευγενίας.

Μακριά από τις ιστορικές έριδες και τις επιστημονικές συζητήσεις, όποια κι αν θα είναι η τελεσίδικη επιστημονική αλήθεια, ο Γεραπετρίτης ποτέ δε θα πάψει να καμαρώνει για το μεγάλο φιλοξενούμενό τού συντοπίτη του και να δείχνει το σπίτι του Περουλιού, που δεν το βρίσκεις αλλιώς σήμερα παρά σαν «το σπίτι του Ναπολέοντα».

Το Τζαμί

Χτισμένο στην παλιά πόλη (Κάτω Μερά) περίπου στα τέλη του 19ου αι. όταν, όπως αναφέρεται οι Τούρκοι κατέλαβαν και τροποποίησαν την εκκλησία του Αγίου Ιωάννη. Είναι μεγάλο κτίριο και ακόμη σε πολύ καλή κατάσταση, που φέρει επιγραφή από το Κοράνι σε μαρμάρινη πλάκα στην είσοδο. Ο μιναρές του επισκευάστηκε το 1953 και εποπτεύει ολόκληρη την περιοχή. Ακριβώς απέναντι υπάρχει η Οθωμανική κρήνη που έχει κι αυτή επισκευαστεί.

Το Τούρκικο σχολειό

Στην πλατεία Κανουπάκη, (όπου βρίσκεται και το Δημαρχείο), υπάρχει ένα στενόμακρο κτίριο, γνωστό σαν Οθωμανική Σχολή ή Μεχτέπι. Χτίστηκε το 1899, μετά την απελευθέρωση, για τα Τουρκόπουλα. Σήμερα στο κτίριο αυτό στεγάζεται η αρχαιολογική συλλογή της Ιεράπετρας, με ευρήματα από την περιοχή, που δεν μεταφέρθηκαν σε μεγαλύτερα μουσεία της Ελλάδας και του εξωτερικού.

Οι παραλίες της Ιεράπετρας

Παραλίες Οι παραλίες της ευρύτερης περιοχής, συνολικού μήκους 51χλμ, είναι από τις πιο καθαρές της Κρήτης και πολλές από αυτές βραβεύονται κάθε χρόνο με τη διεθνή διάκριση της Γαλάζιας Σημαίας. Εκτείνονται από το γραφικό Μύρτο μέχρι τη «Μεγάλη Παραλία» στα Φέρμα και ξεχωρίζουν για την πλούσια αμμουδιά τους. Και φυσικά δεν πρέπει να εξαιρέσουμε τις παραλίες στη βόρεια πλευρά του Δήμου, στο Δημοτικό Διαμέρισμα Παχειάς Άμμου, αλλά και τις μαγικές παραλίες του νησιού Χρυσή. Στην περιοχή μας μπορεί να βρει κανείς υπέροχες παραλίες, «κρυμμένες» σε μικρούς όρμους, παραλίες, για να απολαύσει τη μοναξιά και τη χαλάρωση. Παράλληλα υπάρχει η δυνατότητα σε πολλές οργανωμένες παραλίες να αναζητήσει κανείς πιο έντονες εμπειρίες στις εγκαταστάσεις τους, όπως water-sports, καταδύσεις, windsurfing, beach-volley, paint-ball .

Γαλάζιες σημαίες

Στις 31 Μαΐου 2005 ανακοινώθηκαν από την Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης τα συγκριτικά αποτελέσματα του προγράμματος για τις ακτές 40 και πλέον χωρών, που συμμετέχουν στο πρόγραμμα «ΓΑΛΑΖΙΕΣ ΣΗΜΑΙΕΣ». Με «Γαλάζια Σημαία» βραβεύονται ακτές που ικανοποιούν 27 αυστηρά κριτήρια , τα οποία αφορούν μεταξύ άλλων στην καθαριότητα θάλασσας και ακτής , την καλή οργάνωση και ασφάλεια και την προστασία του παράκτιου περιβάλλοντος. Η «Γαλάζια Σημαία» είναι πλέον διεθνώς αναγνωρισμένο σύμβολο ποιότητας και βαρύνει όλο και περισσότερο στην επιλογή προορισμού από ταξιδιωτικά γραφεία και μεμονωμένους επισκέπτες. Ο διεθνής συντονιστής του προγράμματος «Γαλάζιες Σημαίες» είναι η οργάνωση : Fee/ Friluftsraadet – The Danish Outdoor Counsil, ενώ διαχειριστής του προγράμματος στην Ελλάδα είναι η Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης (ΕΕΠΦ) από το 1992 .Το πρόγραμμα στηρίζεται επίσης από το ΥΠΕΧΩΔΕ , που παρέχει άμεσα φέτος για πρώτη φορά στις ακτές τακτικά αποτελέσματα μικροβιολογικών αναλύσεων, τα οποία αποδεικνύουν την καθαρότητα των νερών κολύμβησης. Εφέτος στο Δήμο Ιεράπετρας θα κυματίζουν Γαλάζιες Σημαίες στις εξής παραλίες:

ΓΑΛΑΖΙΕΣ ΣΗΜΑΙΕΣ 2005

1. Ακτή Ιεράπετρα 1 - Δημοτική ακτή, παραπλεύρως του λιμανιού 2. Ακτή Ιεράπετρα 2 - Δημοτική ακτή, καφετέρια Wakiki 3. Ακτή Ιεράπετρα 2 - Ξενοδοχείο Πέτρα Μάρε 4. Ακτή Μύρτος - Δημοτική ακτή , Μύρτος 5. Ακτή Αγία Φωτιά - Παραλία Αγ. Φωτιάς 6. Ακτή Κουτσουνάρι - Ξενοδοχείο Magic Life Lyctos 7. Ακτή Κουτσουνάρι - Ξενοδοχείο Kakkos Bay

Ελπίζουμε στη βοήθεια όλων των πολιτών , ώστε να διατηρήσουμε το επίπεδο των ακτών μας στα υψηλότερα δυνατά επίπεδα. Οι παραλίες είναι περιουσία όλων των πολιτών και δεν πρέπει να επιτρέπουμε σε κανένα να τις βρωμίζει, ούτε να καταλαμβάνει παράνομα το χώρο με οποιουδήποτε είδους κατασκευές και κινητά ή ακίνητα καταλύματα .